خواجوی کرمانی (غزلیات)/این همه مستی ما مستی مستی دگرست

by خواجوی کرمانی

	این همه مستی ما مستی مستی دگرست			وین همه هستی ما هستی هستی دگرست
	خیز و بیرون زد و عالم وطنی حاصل کن			که برون از دو جهان جای نشستی دگرست
	گفتم از دست تو سرگشته‌ی عالم گشتم			گفت این سر سبک امروز ز دستی دگرست
	تا صبا قلب سر زلف تو در چین بشکست			هر زمان بر من دلخسته شکستی دگرست
	کس چو من مست نیفتاد ز خمخانه‌ی عشق			گر چه در هر طرف از چشم تو مستی دگرست
	تا برآمد ز بناگوش تو خورشید جمال			هر سر زلف تو خورشید پرستی دگرست
	چون سپر نفکند از غمزه‌ی خوبان خواجو			زانکه آن ناوک دلدوز ز شستی دگرست