خواجوی کرمانی (غزلیات)/آن لب شیرین همچون جان شیرین
ظاهر
آن لب شیرین همچون جان شیرین | وان شکنج زلف همچون نافهی چین | |||||
جان شیرینست یا مرجان شیرین | نافهی مشکست یا زلفین مشکین | |||||
عاقلان مجنون آنزلف چو لیلی | خسروان فرهاد آن یاقوت شیرین | |||||
عارضش بین بر سر سرو ار ندیدی | گلستانی بر فراز سرو سیمین | |||||
من بروی دوست میبینم جهانرا | وز برای دوست میخواهم جهان بین | |||||
شمع بنشست ای مه بی مهر برخیز | نالهی مرغ سحر برخاست بنشین | |||||
سنبل سیراب را از برگ لاله | برفکن تا بشکند بازار نسرین | |||||
دلبران عاشق کشند اما نه چندان | بیدلان انده خورند اما نه چندین | |||||
جان بتلخی میدهد خواجو چو فرهاد | جان شیرینش فدای جان شیرین |