| | | | | | |
| |
یاسیف ناظرة کصبح مسفر |
|
سفر الصباح نهعم صباحا و اسفر |
|
| |
یخفی و یبدی الصبح لونا خائلا |
|
لعذارها فخیالها المتنفر |
|
| |
خضب الصباح الجو صبغ حنائها |
|
او وشم انملها بعینی مبصر |
|
| |
عن مقلة الافاق کحل ظلامها |
|
محت السماء بطلها المتقطر |
|
| |
کان الوثیر علی السماء منشرا |
|
فاکتن فی کم الصباح المشعر |
|
| |
کحشاش مائدة المسیح نجومها |
|
و بدا الصباح کراهب متسحر |
|
| |
فکانه ابتلع الحشاش و مااکتفی |
|
خاشرق عاد بذا الرغیف الاصفر |
|
| |
یا نور کل حدیقة علویة |
|
بل نور احداق الرواق الاخضر |
|
| |
یا خیر خاضبة النجوم بکورها |
|
ادراک حرف اذا ولست بکور |
|
| |
یا شبه یوسف فرت عن سجن الدجی |
|
تالله هیت لک اقربی لاتنفر |
|
| |
یا ابهر النور المسیح جلیسه |
|
ارضیت ان الدهر یقطع ابهر |
|
| |
دمعی صدید عن جروحی فی‌الحشا |
|
بل ذاب روحی فی الهوی هافا نظر |
|
| |
جرح الحشا حاشاک حش حشاشتی |
|
لا تنکری جرح الحشا لا تنکر |
|
| |
شکوای من شروان شرواها الشفا |
|
عودی الی ثغر السعاده واذکر |
|
| |
اشتاق وجهک ان اقبل جلسة |
|
یدی الامیر و لیس ذا بمسیر |
|
| |
و اراکما متقابلین بموضع |
|
یا آیة الرحمن هل هو منظری |
|
| |
ابارض باب‌الباب راضک رایض |
|
فعدوت طور الصافنات الضمر |
|
| |
ام برج کسری صاغ حلیک صائغ |
|
فکسرت طرف الغانیات السفر |
|
| |
خلع الامر علیک ابهی خلعة |
|
فرفلت مضحاکا بانضر منظر |
|
| |
زویت لک الدنیا کانک فی‌الوری |
|
من ظل ظل الله ذکر المفخر |
|
| |
ودنی لک الاقصی کانک فی‌الوغا |
|
من سیف سیف الدین برق الجوهر |
|
| |
خضع الوری لمظفربن محمد |
|
و محمد فاق الوری بمظفر |
|
| |
قطب الملوک الغرقاطبة غدا |
|
شمسا مشارقة قلوب العسکر |
|
