جامی (اورنگ چهارم سبحة الابرار)/والی مصر ولایت، ذوالنون

از ویکی‌نبشته
جامی (اورنگ چهارم سبحة الابرار) از جامی
(والی مصر ولایت، ذوالنون)
  والی مصر ولایت، ذوالنون آن به اسرار حقیقت مشحون  
  گفت در مکه مجاور بودم در حرم حاضر و ناظر بودم  
  ناگه آشفته جوانی دیدم نه جوان، سوخته جانی دیدم  
  لاغر و زرد شده همچو هلال کردم از وی ز سر مهر سوال  
  که: «مگر عاشقی؟ ای شیفته مرد! که بدین گونه شدی لاغر و زرد؟»  
  گفت: «آری به سرم شور کسی است کش چو من عاشق رنجور بسی‌است»  
  گفتمش: «یار به تو نزدیک است یا چو شب روزت از او تاریک است؟  
  گفت: «در خانه‌ی اویم همه عمر خاک کاشانه‌ی اویم همه عمر»  
  گفتمش: «یک‌دل و یک‌روست به تو یا ستمکار و جفاجوست به تو؟»  
  گفت: «هستیم به هر شام و سحر به هم آمیخته چون شیر و شکر»  
  گفتمش: «یار تو ای فرزانه با تو همواره بود هم خانه  
  سازگار تو بود در همه کار بر مراد تو بود کارگزار  
  لاغر و زرد شده بهر چه‌ای؟ سر به سر درد شده بهر چه‌ای؟»  
  گفت: «رو رو، که عجب بی‌خبری! به کزین گونه سخن درگذری  
  محنت قرب ز بعد افزون است جگر از هیبت قربم خون است  
  هست در قرب همه بیم زوال نیست در بعد جز امید وصال  
  آتش بیم دل و جان سوزد شمع امید روان افروزد