| | | | | | |
| |
بحمدالله که بر رغم زمانه |
|
به پایان آمد این دلکش فسانه |
|
| |
ورق‌ها از پریشانی رهیدند |
|
به دامن پای جمعیت کشیدند |
|
| |
چو گل هر دم رواجی تازه‌شان باد! |
|
ز پیوند بقا شیرازه‌شان باد! |
|
| |
کتابی بین به کلک صدق مرقوم |
|
به نام عاشق و معشوق مرسوم |
|
| |
ز نامش طوطی آسای‌ام شکرخا |
|
چو بردم نام یوسف با زلیخا |
|
| |
بود هر داستان زو بوستانی |
|
به هر بستان ز گل‌رویان نشانی |
|
| |
هزاران تازه گل در وی شکفته |
|
دوصد نرگس به خواب ناز خفته |
|
| |
به هر سو جدول از هر چشمه ساری |
|
پر از آب لطافت جویباری |
|
| |
نظر در آبش از دل غم بشوید |
|
غبار از خاطر درهم بشوید |
|
| |
ز جانش سر زند سر وفایی |
|
ز جیب آرد برون دست دعایی |
|
| |
ز موج بهر الطاف الهی |
|
کند این تشنه لب را قطره‌خواهی |
|
| |
چو آرد تازه گل‌ها را در آغوش |
|
نگردد باغبان بر وی فراموش |
|
| |
سخن را از دعا دادی تمامی |
|
به آمرزش زبان بگشای جامی! |
|
