تاریخ شهریاری شاهنشاه رضاشاه پهلوی/توضیح
ظاهر
توضیح
درین کتاب کلمۀ «شهریاری» را بمعنی حقیقی آن که مرادف کشورداری و فرمانرواییست بکار بردهام. معمول شده است درین زمان درین مورد کلمه زمامداری» را بکار میبرند. زمام بکسر اول بزبان تازی بمعنی مهار و رشتهایست که در بینی شتر بندند و بدینگونه زمامداری بدین معنی که امروز بکار میبرند ناپسندست و باید از آن پرهیز کرد. معنی حقیقی شهر در زبانهای ایرانی آن چیزیست که بآن کشور هم گفتهاند چنانکه کشور ایران را در قدیم «ایرانشهر» می گفتند و کلمهٔ «شثرپت» که در زبان دری «شهربد» باید گفت و همانست که یونانیان آنرا «ساتراپ» تلفظ کردهاند بمعنی کسیست که فرمانفرمای کشوری بوده است. فرهنگنویسان هم «شهریار» را کلانتر و بزرگ شهر معنی کردهاند و شهر درین جا بمعنی کشورست. پس معنی درست «شهریاری» فرمانروایی و کشورداریست و درین کتاب نیز بدین معنی بکار بردهام.