سهام شرکت خریده دو میلیون لیره دیگر بر سرمایه آن افزوده گردید پس از سپری شدن جنگ بزرگ اروپا باز بر سرمایۀ شرکت افزوده آن را بر بیست میلیون لیره رسانیدند که پنج میلیون لیره آن سهم دولت انگلیس می‌باشد.
چاههای نفت خوزستان امروز در سراسر جهان بنام است و اکنون روزی سه میلیون و نیم کانون نفت از چاهها بیرون می‌آید به گفتۀ روزنامه تیمس هزار کس از انگلیسی و آمریکایی و پنج هزار کارگر هندی و سی هزار کارگر ایرانی در میان نفتون و آن پیرامون‌ها کار می‌کنند و هنوز در سال ۱۹۳۳ شرکت را دویست و چهل کشتی کوچک و بزرگ در خلیج و شط‌العرب و کارون روان بود.
جنرال سایکس می‌گوید «در اثنای جنگ بزرگ این شرکت نیکی بسیاری به دولت انگلیس نموده سوخت برای کشتی‌هایی که در آب‌های شرق و در دریای سفید کار می‌کردند رسانیده در عراق هم برای رفت‌وآمد و برد و آورد در رودها بهترین یاری را می‌نمود نیز اندازه بسیاری از سوخت و بنزین و قیر برای دیگر میدان‌های جنگی بویژه برای میدان جنگ عراق می‌رسانید که اگر آن چیزها نمی‌رسید ما نمی‌توانستیم به آن فیروزی‌ها در جنگ دست بیابیم».[۱]
خوزستان در زمان مظفرالدین شاه
در زمان مظفرالدین شاه که دولت ایران را توانایی و آبرویی باز نمانده بود خوزستان نیز حال بدی را داشت. زیرا از یک سوی شیخ
- ↑ تاریخ جنرال سایکس - مقاله تیمس را حبل المتین ترجمه کرده و ما از آنجا برداشته‌ایم.
