را برپا میگردانیدند
این جنک در تاریخ مشروطه ارجمند است. زیرا با زیانهایی که رسانید یکسودی در بر میداشت، و آن اینکه مردم جنک را دیده از ترس بیجایی که درباره آن میداشتند بیرون آمدند. نیز مجاهدان جنک را دیده آزموده گردیدند و برای یک جنک بزرگتر دیگری آماده شدند. در نتیجه این جنک بود که پس از بمباران مجلس چون شاه سپاه بسر تبریز فرستاد این شهر، همچون دیگر شهرها، دست و پای خود را گم نکرد و آن ایستادگی را نشان داد. در این جنگ یکی از سردستگان ستارخان میبود که چون کاردانی و دلیری از خود نشانداد بنام و آوازه‌اش افزود. همچنین مجاهدان قفقاز در اینجنک کاردانی از خود نمودند.
ایستادگیهای دوچیان ولی با این جنک و خونریزی لوتیان دوچی دستگیر نگردیدند. زیرا در کوی خود ایستاده باینسو نمی‌آمدند و راستی آنکه آمد و شد در میان دوچی و سرخاب با دیگر کویها بریده شده و دوتیرگی اینزمان رویه سخت تری بخود گرفت. اجلال‌الملک میدید که اگر بخواهد بدستگیر کردن لوتیان پردازد دوباره جنک در خواهد گرفت، از اینرو چشم پوشی نموده همین اندازه میکوشید که دوباره آشفتگی رخ ندهد. در ده روز محرم نیز که دسته‌های دوچی و سرخاب ببازار میآمدند، دوچیان تا می توانستند خشم و کینه نشان میدادند. بویژه روز تاسوعا که شیر ببازار آورده بودند.
ما در این تاریخ از داستان دسته های سینه زنی محرم که یکی از گرفتاریهای زمان خودکامگی میبود و تا سالها پس از مشروطه نیز باز می ماند، سخنی نرانده ایم ولی در اینجا باندک سخنی نیازمندیم.
این دسته‌ها که از درهم آمیختن نادانیهای شیعیگری و هوسبازی های عامیگری و خودنماییهای لوتیگری پدید آمدی در همه شهرهای ایران رواج میداشت، ولی در تبریز رواجش بسیار بیشتر میبود. از یکم محرم تا دوازدهم آن کارها خوابیده باین پرداخته میشد.
این دسته‌ها که از هر کویی یکی برخاستی برخی از آنها را
