ازین حال واقف ببود بآمل آمد و مردآویج ناصر را براه لارجان گسیل کرد و او براه دنباوند بشد ماکان براه دلاوه رود۱ پیش آمد و ناصر را بزد و بسیار خلق را بکشت، مردآویج از دنباوند بازگردید، با ری شد و پسران بویه در این تاریخ ملک پارس و کرمان گرفته بودند و بر آن حدود مستولی شده، او باصفهان شد تا تدارک آن مصالح کند روزی بگرمابه درشد، او را پاره‌پاره کردند.
ذکر وشمگیر و احوال او با ماکان
چون مردآویج مقتول شد برادر او شمگیر بن زیار بری بود لشکر ری بدو بیعت کردند و چون کار ملک عراق برو مستقیم شد شیرج بن لیلی و لشکری و بو القاسم نانجین۲ را بطبرستان فرستاد، ماکان را از طبرستان بیرون کردند با گرگان افتاد روز شنبه ششم رمضان سنۀ ثلث و عشرین، و ابو بکر بن المظفّر و ابرهیم بن فارس هردو آنجا بودند با بو القاسم نانجین بگرگان آمدند و ایشانرا بکلّی از گرگان بیرون کردند و با نیشابور افتادند و شیرج و لشکری هردو باری شدند، بو القاسم نانجین بگرگان بنشست و یکسال آنجا بماند تا روزی بمیدان در رمضان سنۀ اربع و عشرین و ثلثمایه گوی زد اسب خطا کرد بیفتاد و بمرد، از گرگان بتابوت درنهاده با ساری آوردند و دفن کردند، و جمله لشکر او که بگرگان بودند بر ابرهیم بن کوشیار بیعت کردند و امیر ابو طاهر وشمگیر از ری لشکر کشید و بآمل آمد و از آمل بساری و چون او بساری رسید ابرهیم بن کوشیار از گرگان بخدمت رسید، او را از آن لشکر معزول کرد و بر همان مرتبه که بود فروداشت و ابرهیم پشیمان شد برآنکه از گرگان بیامد و وشمگیر بمدّتها بساری بماند تا بآمل ابو علی خلیفه و لنگ دبیر۳ را که عاملان او بودند بکشتند در محرّم خمس و عشرین و ثلثمایه، او بنشابور فرستاد و با ماکان عهد کرد، او را بیاورد و گرگان بدو داد و لشکر طبرستان بابی داود اسپاهی بن آخر یار داد و فرمود که با ابو موسی بن بهرام که بدیلمان خلاف کرده بود حرب کند و از آن جانب الیش ازو بازگیرد، و بآمل ابو جعفر محمّد بن احمد النّاصر نشسته بود ابو داود بآمل شد و با ابو جعفر ناصر بحرب ابو موسی رفتند و چند شبانروز جنگ بود تا عاقبت ابو موسی شکسته آمد، او را از آن ولایت بیرون کردند
________________________________________
(۱) - کذا در الف، سایر نسخ: والارود
(۲) - این کلمه در سایر نسخ نیست، در ابن الأثیر: بانجین
(۳) - کذا در الف، سایر نسخ: لنکرجه پیر (؟)
