- و لا بدّ للمصدور ان ینفث الأذیو ذی الجلد المقهور دفع التّمرّد
أترضی بأن ارضی بخطّة عاجزاذا خاننی سیفی و شلّت به یدی
- و قبل۱ ابن مرداس ابی فضل اقرعبما کان من فعل النّبیّ محمّد
- فو اللّه ما حاموا النّبیّ بفعلهو لا سوّغوه منحة المتفرّد
- فکیف بمن لا ینزل الوحی عندهو لیس بمعصوم و لا بمؤیّد
- و اعطی ابن مرداس و ارضاه باللّهیو قال له قول الکریم المسوّد
- و ما انت الاّ شحنة من محمّدفهلاّ بهذا منه تهدی و تقتدی
- «ستبدی لک الأیّام ما کنت جاهلاو یأتیک بالأخبار من لم تزوّد۲»
و او بتعصّب با پدر [از آنجا که] امامیّ المذهب بود میگوید، شعر:
یا ایّها الزّیدیّة المهملهامامکم ذا آیة منزله کفّ له بالأخذ مبسوطةو فی العطایا جعدة مقفله اشلی علی الأمّة اولادهو اظهر الرشوة و القندله یا رخمات۳ الجوتبّا لکمغصتم فأخرجتم لنا جندله توبوا الی الرّحمن و استغفروامن قبل ان تأتیکم زلزله
________________________________________
(۱) - تصحیح قیاسی و در اصل: و قتل، اشاره است بقصّۀ مشهور تقسیم غنایم بعد از غزوۀ حنین که حضرت رسول بأقرع بن حابس صد شتر عطا فرمود و بعبّاس بن مرداس چهار شتر، عبّاس بن مرداس از این عدم تساوی حقوق بسیار خشمناک شد و اشعاری در آن باب گفت که بغایت مشهور و در عموم کتب تواریخ و سیر و تفاسیر مسطور است و حاصل معنی این بیت اینست که: «پیش از اینها ابن مرداس ترجیح اقرع بن حابس را بر خود ابا نمود در نتیجۀ آنچه حضرت رسول در آن باب بعمل آورده بود»
(۲) - این بیت بسیار مشهور را که از معلّقۀ طرفة بن العبد البکری است گوینده در این قطعه بعنوان تضمین گنجانده است
(۳) - سایر نسخ: رحمات
