لذّاتکم الآثار فربّما کان اوّل العیش غضارة و آخره خشارة۱ ، و ذکرتم انّ الرّاعی رعاکم رعایة الذّئب للنّقد و الذّئب اذا امکن خان و اذا منع بان و السّاعی معاتب و الباغی معاقب کما قال الشّاعر:
متی ما بغی باغ علیک بجهلهتوقّع له الحرمان فهو معاقب و ذو الصّبر منصور سینصر مرّةو لو بعد حین انّ ذا الصّبر غالب و قد یدرک المدخول [کذا] و الذّحل یتّقیو انّ الهمام الحرّ للذّحل طلب۲ فلا یکسبنّ الشّرّ من کان عاقلافانّ اله الحقّ لا شکّ آیب [کذا]
و ذکرتم انّه شره حتّی ضری وسفه حتّی قوی فما یصطاد الذّئب الاّ اذا شره و لا یخلع الرّاعی الاّ اذا سفه، و ذکرتم انّه نصب لکم شرک الحبل۳ و حمله علی ذلک۴ تمام الجهل فخدعکم مکرا و اقتنصکم غدرا، فربّ مقنوص۵ انفلت من القانص و مخفوض اجترأ علی الخافض فعسی اللّه أن یقلع شرکه فاجعلوا حصن املکم ملجا یسبّب اللّه منجاو یجعل۶ لکم مخرجا فقد یرجی النّصرة ممّن امکنته القدرة کما قال الشّاعر:
توقّعوا نصرة ان کان یقصدکمأعدی عدوّ لکم قد غرّه الأمل کما بقوم ثمود فی مدینتهمقد وکّل اللّه اذ أغواهم رجل یدعی قدار فلمّا انّهم عقروالربّهم ناقة و الدّبن ما قبلوا۷ و کذّبوا صالحا ذو القوس [کذا؟] اهلکهمفأصبح القوم صرعی ما لهم زجل۸ اذ صاح جبریل یوما فی محلّتهمصاروا الی حرهم ما لها شغل [؟]
و ذکرتم امر شبّان مخزونین [کذا] و شیوخ مکبولین و کهول مغلوبین و ایتام مقتولین فحزن لذلک امیر المؤمنین و سأل اللّه صبرا جمیلا فان یکونوا جعلوا للسّهام اغراضا فقد وردوا من الشّهادة احواضا۹ و اسکنوا من الجنان ریاضا۱۰ فمن مات منکم فقدرا تحل من ورطة و من عاش منکم صار الی غبطة و ذکرتم لأمیر المؤمنین انّکم رجوتم ان تجتنوا ثمرة عدله فسوف یهزّلکم من عطفه اشجارا، فیسقط لکم من فروعها اثمارا مسّها العقل و لونها النّبل و طعمها العدل فعند۱۱ ذلک یتحقّق قولکم و یسکن لدی الأمن۱۲ هو لکم کما
________________________________________
(۱) - در اصل: جنازة.
(۲) - تصحیح قیاسی، در اصل: غالب.
(۳) - در اصل: الحیل.
(۴) - در اصل: فلک.
(۵) - در اصل: منقصوص.
(۶) - در اصل: جعل.
(۷) - تصحیح قیاسی، در اصل، و الدین قتلوا.
(۸) - در اصل: رجل.
(۹) - تصحیح قیاسی، در اصل: اعواضا.
(۱۰) - در اصل: حیاضا.
(۱۱) - در اصل: فعقد.
(۱۲) - در اصل: لذی الامرو.
