پس از او اینها سلطنت کردند:
۲-سابور بن افقور، در عهد او مسیح و یحیی ع بودند-۵۳ سال،
۳-جوذرز بن سابور بن افقور، که با بنی اسرائیل برای خونخواهی یحیی ع جنگید-۵۹ سال،
۴-برادرزاده او ابزان بن بلاش بن سابور-۴۷ سال،
۵-جوذرز بن ابزان بن بلاش-۳۱ سال،
۶-برادر او نرسی بن ابزان-۳۴ سال،
۷-عموی او هرمزان بن بلاش-۴۸ سال،
۸-پسر او فیروزان بن هرمزان بن بلاش-۳۹ سال،
۹-پسر او کسری پسر فیروزان-۴۷ سال،
۱۰-پسر او اردوان پسر بلاش، که بدست اردشیر کشته شد-۵۵ سال.
گفتهاند، که مدّت سلطنت اسکندر و ملوک الطّوائف دیگر تقریباً پانصد و بیست سال بود» . از مقایسۀ نوشتههای طبری با شاهنامه معلوم است، که او روایات مختلف را جمع کرده، بعض نوشتههای او قدری بتاریخ نزدیک میشود و با وجود اینکه درهم و برهم و مشوّش است، باز از گفتههای فردوسی صحیحتر است.
مدّت زمانی را، که طبری از سلطنت اسکندر تا اردشیر پاپکان معیّن کرده، تقریباً صحیح است. این زمان موافق تاریخ، از ۳۳۰ ق. م، تا ۲۲۴ م. یا ۵۵۴ سال امتداد یافته و ارقام طبری موافق روایت سوّمش تقریباً همان است بعض اسامی، که طبری ذکر کرده، مصحّف اسامی ایرانی بنظر میآید، مثلاً سیبان بن ارتشاخ هرمز بن ساهم بن رزان احتمال قوی میرود، که مصحّف دشتبان ارتخشیر (اردشیر) هرمز بن شاهرگان، یعنی هرمز پسر شاه ری باشد.
به هرحال، اگر چنین هم باشد، در میان شاهان اشکانی کسانی چنین نامهائی نداشتهاند و چنین است نیز اسامی دیگر، مانند: بیژن-نرسی-بهافرید-فیروز-شاپور، که بیشترشان از دورۀ ساسانی به دورۀ اشکانی انتقال یافتهاند. افقور طبری همان