در دلهای مردمان آنروز بوده. ارمیا گوید (کتاب ارمیای نبی باب ششم): «ای بنی بن یامین، از اورشلیم فرار کنید، کرنا را در تقوع[۱] بنوازید و علامتی بر بیت هکّاریم[۲] برافرازید، زیرا بلائی از طرف شمال و شکستی عظیم روی خواهد داد...
خداوند چنین میگوید، اینک قومی از زمین شمال میآورم، امّتی عظیم از اقصای زمین خواهند برخاست و کمان و نیزه خواهند گرفت. ایشان مردان ستم کیش میباشند، که ترحّم ندارند. به آواز خود مثل دریا شورش خواهند کرد و بر اسبان سوار شده مثل مردان جنگی بضدّ تو ای دختر صیهون خودآرائی کنند. آوازۀ این را شنیدیم، دستهای ما سست گردید و درد مثل زنی، که میزاید، بر ما مستولی شده است. بصحرا بیرون مشوید و براه مروید، زیرا شمشیر دشمنان و خوف از هر طرف است. ای دختر قوم من پلاس بپوش و خویشتن را در خاکستر بغلطان، ماتم پسر یگانه و نوحهگری تلخ برای خود بکن، زیرا تاراجکننده ناگهان بر ما میآید... دم پرزور میدمد، سرب در آتش فانی میگردد و قالگر عبث قال میگذارد، زیرا شریران جدا نمیشوند». تاختوتاز سکاها در ایران بقول هرودوت ۲۸ سال طول کشید. در این مدّت سکاها از ملل باج میگرفتند و با وجود این آنها را میچاپیدند. بالاخره هووخشتر پادشاه یا سردار آنها را موسوم به مادی یس[۳]، که پسر بارتاتوی مذکور در فوق بود، با تمام سران سپاه سکائی میهمان کرده همه را در حال مستی بکشت. پس از این کار پادشاه ماد با سکاها جنگید و، چون آنها بیسر و سالار مانده بودند، شکست خورده از ماد خارج شدند.
سکاها از کجا به ایران حمله کردند. مدّت بودن آنها در ماد
راجع باین تاختوتاز سکاها در ماد و آسیای صغیر باید عقیده داشت، که آنها از طرف قفقازیه آمده بودند، یعنی از پشت کوههای قفقاز بطرف جنوب متوجه شده و از دربند گذشته به قفقازیه و آذربایجان کنونی حمله کردهاند. زیرا هرودوت