این برگ هم‌سنجی شده‌است.
(۹۱)- ظروف سفالین از خاک سیاه و زرد (نقّاشی کوتورا، مجموعه ریشار)
«در زمان کوروش و کبوجیه مالیات معیّنی وجود نداشت و مردمان تابع هدایائی می‌دادند. پارسیها داریوش را تاجر، کبوجیه را آقا و کوروش را پدر خوانند.
اوّلی را چنین نامند، چه او در هر کار چانه می‌زد، دوّمی سخت و متکبّر بود، سوّمی رأفت داشت و برای نفع تبعه‌اش کار می‌کرد». بعد هرودوت ایالات ایران را بترتیب می‌شمارد، ولی باید این نکته را در نظر داشت، که این ترتیب از نظر مالی است نه سیاسی یا نژادی و دیگر اینکه هرودوت بجای حدود ایالتی اسامی مردمان ایالت را ذکر کرده (برای دانستن مساکن این مردمان به نقشه ایران هخامنشی و بصفحات ۷۳۰-۷۴۴ رجوع شود).
عبارت بود از: مردم ینیان[۱]، ماگنت‌های آسیائی[۲]، االیان[۳]، کاریان[۴]، لیکیان[۵]، می‌لی‌یان[۶] و پامفی‌لیان[۷]. مردمان مزبور یک ایالت مالی را
