سرداران فوسید پس از فی‌لوملوس چیزهای زیاد از ذخایر و نفایس معبد مزبور دزدیده‌اند. دیودور گوید: «پس از تحقیقات محقّق شد، که قیمت اموال مسروقه به ده‌هزار تالان می‌رسید. بعد معلوم شد، که آتن و لاسدمون هم بعنوان حقوق سپاهیانی، که به کمک فوسیدی‌ها فرستاده بودند، سهمی از ذخایر برده‌اند. خبر این قضیّه در یونان پیچید و از عقیدهٔ یونانیها نسبت به فوسیدی‌ها، آتنی‌ها و لاسدمونیها خیلی کاست، زیرا به خوبی نمود، که یونانیهای این زمان از حیث اخلاق بچه پایه‌اند.
مورّخ مذکور گوید، این کردار از طرف آتنی‌ها مخصوصا کفر بود، زیرا آنها آپلّن را یکی از نیاکان خود می‌دانستند (کتاب ۱۵، بند ۵۷). بالاخره در ۳۴۶ ق. م جنگ مقدّس خاتمه یافت. جهت این بود که، چون ب‌اسیان و فوسیدی‌ها هر دو از جنگ خسته شده بودند، فوسیدی‌ها از لاسدمونیها یاری طلبیدند و ب‌اسیان از دربار مقدونی. بر اثر این وضع فیلیپ با تسّالی‌ها همدست شده وارد لکرید[۱] گردید و، چون قوای مقدونی مکمّل‌تر بود، ب‌اسیان از در صلح درآمده از میدان جنگ خارج گشتند و فوسیدی‌ها هم تسلیم شدند. فیلیپ پس از آن مجلس مشورتی از نمایندگان شهرهای یونان آراست تا فوسیدی‌ها را محاکمه کنند و این مجلس فوسیدی‌ها را تکفیر و آنها را خارج از حمایت قانون اعلان کرده مجازاتهای دیگر نیز برای آنها قائل شد. هم در این مجلس فیلیپ را عضو مجلس مشورت دول یونانی دانسته به او حق دادند، که دارای دو رأی باشد. فیلیپ پس از آن به مقدونیّه برگشت، در حالی که در یونان حائز مقام ارجمندی شده بود، زیرا اکثر یونانیها او را مردی علاقه‌مند بمذهب، حامی مقدّسات یونانی و سرداری لایق می‌دانستند.
در این وقت فیلیپ نقشه‌های بزرگ در مغز خود می‌پرورد و می‌خواست برتری کامل در یونان بیابد و بعد یونانیها را مجبور کند، که او را به سپهسالاری کل یونان برگزینند، تا با ایرانیان جنگ کرده ممالک آنها را بتصرّف آرد (۳۴۶ ق. م).
پس از وقایع مذکوره فیلیپ به ایلّیریها پرداخته محلّ‌های زیاد از آنها گرفت، بعض محلّ‌های دیگر را دستخوش چپاول ساخته با غنائم زیاد به مقدونیّه برگشت
- ↑ Locride.
