این برگ همسنجی شدهاست.
۱۱۲
ترانههای خیام
۱۴۳
عمرت تا کی بخود پرستی گذرد، | ||||||
یا در پی نیستی و هستی گذرد؛ | ||||||
می خور. که چنین عمر که غم در پی اوست | ||||||
آن به که بخواب یا بمستی گذرد. |
پایان |
۱۴۳
عمرت تا کی بخود پرستی گذرد، | ||||||
یا در پی نیستی و هستی گذرد؛ | ||||||
می خور. که چنین عمر که غم در پی اوست | ||||||
آن به که بخواب یا بمستی گذرد. |
پایان |