این برگ همسنجی شدهاست.
ذکر منظوم حرفها این است | گر صواب و اگر خطا این است | |||||
گرچه از مفرد و مرکّب خط | از الف تا به همزه و به نقط | |||||
جمله را میتوان قواعد گفت | یک دو سه نوع و از کسی ننهفت | |||||
خط چو ظاهر بود توان گفتن | هنر و عیب آن و ننهفتن | |||||
ای که حرف نکردهای بنیاد | به تو تعلیم چون دهد استاد | |||||
زانکه تعلیم خط به وجه حسن | غایبانه نمیتوان گفتن | |||||
سرخطت غایب و تو حاضر نی | اعتراض تو هست بیمعنی | |||||
علم خط دان که هست پوشیده | کس ندانسته تا نکوشیده | |||||
تا نگوید معلّمت به زبان | نتوانی نوشتنش آسان | |||||
شرح دانستنش ز بیش و ز کم | قلمی باشد و زبانی هم | |||||
معتبر لیک تو زبانی دان | تا شود جمله مشکلت آسان |
در بیان قواعد حروف مذکور