این برگ همسنجی شدهاست.
نقل را اهتمام باید کرد | سطر سطرش تمام باید کرد | |||||
نی که هر سطر چون کنی بنیاد | ز ابتدا گر دو حرف بد افتاد | |||||
بگذاری و باز سطر دگر | کنی آغاز از این غلط بگذر | |||||
کز غلط هیچکس کسی نشود | بوریا هرگز اطلسی نشود |
در بیان آنکه حسن خط پوشیده به تعلیم استاد است که عبارت از تعلیم زبانی است
نظم فرمودن قواعد خط | هست نزد فقیر محض غلط | |||||
نتوان هم به نثر بنوشتن | و اندر این باب نیست هیچ سخن | |||||
زآنکه خط را حد و بدایت نیست | همچو الفاظ کش نهایت نیست | |||||
لیکن از مفردات حرفی چند | میکنم عرضه بیش از این مپسند | |||||
هست الف بی و کاف خرد و دراز | با سر جیم و هی بدان ز آغاز | |||||
مدّ سین کشیده و سر عین | نزد تو سازمش عیان بی شین | |||||
چند حرفی که هست صورتشان | جمله مانند هم یکی میدان |