این برگ همسنجی شدهاست.
شق گشاده مکن که نیست پسند | درِ تشویشِ خویش را در بند | |||||
شیوهٔ اعتدال مرعی دار | ورنه میدان که کردهای بیگار | |||||
وحشی و انسیاش برابر کن | چار دانگ و دو دانگ گشته کهن |
در باب نی قط
نی قط پاک و صاف میباید | که درو عکس روی بنماید | |||||
از سطبری نی ملول مباش | بهر قط بهترست کردم فاش |
در قط زدن قلم
شرح قط دان که بیشمار بود | هرکه دانست مرد کار بود | |||||
گیر محکم قلمتراش اوّل | با نی قط اگر نه احول | |||||
قلم خویش بر نی قط نه | گر بگیری قلم باصبع به | |||||
ساز محکم قلم بناخن خویش | تا که در قط زدن نگردد ریش | |||||
قط اوّل نکو نمیآید | دویمی گر نکو بود شاید |