برگه:Shahname-Turner Macan-01.pdf/۷۱

۵۳

سلطان در اندیشه افتاد صلهٔ سنگین پیش او فرستاد و تمهید عذری نمود و گفت چون سلطان از تو آزرده است مبادا توقف تو به ضرت عاید گردد اکنون این محقر بردار چنانچه کسی بر حال تو مطلع نشود و بر موضعی دیگر تمویل کی

نظم

	✽ چو فردوسی آن جود و اشفاق دید ✽			✽ گزیده سخن‌های والی شنید ✽
	✽ پذیرفت و بر ارج خاطر نگاشت ✽			✽ همه هوش دل بر عزیمت گماشت ✽
	✽ گرفت آن عطارا و بس شاد شد ✽			✽ ازان جایگه سوی بغداد شد ✽

چون در بغداد درآمد با هیچ کس ازانجا سابقه معرفتی نداشت چند روز در وحشت تنهائی گذرانید روزی تاجری که با او سوابق معرفتی و حقوق قدیم داشت انواع اکرام و احترام با او بجای آورد و فردوسی را بوثاق خود برد و چون از مشقت راه و رنج سفر و پریشانی روزگار بر آسود

نظم

	✽ درانجا درخت اقامت نشاند ✽			✽ ز دامن غبار مشقت فشاند ✽
	✽ از اول حکایات خود باز گفت ✽			✽ هرآنچه از نهان بُد به آواز گفت ✽

چون فردوسی حال خود سراسر پیش تاجر گفت تاجر بدو گفت بحمدالله که فرجام کار در سایهٔ امیرالمومین آرمیدی و بدارالسلام رسیدی اکنون ایمن باش و آسوده و از حوادث و مکاره زمان مرفه که مرا پیش دستور امیرالمومین قرب و مزلتی هست که می‌باشد که احوال تو بسمع وزیر رسانم تا بامیرالمومین مطلع گرداند