پردهٔ آخری در ابتدای شریان کبیر است، و خروج خون را از قلب مانع نیست، اما نمی‌گذارد به قلب برگردد و علت اختلاف عدد پرده ها جز این نیست، که چون منفذ شریان وریدی بسبب موقعش بیضی شکل افتاده، با دو پرده بسهولت بسته می شود، ولیکن آن دیگرها چون مدورند سه پردهٔ حاجب دارند، و نیز باید توجه کرد که شریان کبیر و ورید شریانی جنساً سخت‌تر و محکم‌تر از شریان وریدی و ورید اجوف می‌باشند، و این دو وعاء اخیر پیش از آنکه وارد قلب شوند، اتساع یافته و حالت دو کیسه پیدا می‌کنند، و آنها را اذن قلب خوانند و از عضله‌ای شبیه به عضلهٔ قلب ساخته شده‌اند و نیز باید متوجه بود که در قلب از هر موضع دیگر بدن حرارت بیش است، و این حرارت می‌تواند سبب شود که هرگاه قطره‌ای از خون داخل حجرتین گردد، فوراً مانند هر مایع دیگر که آن را قطره قطره وارد ظرف پر حرارتی کنند، بزرک شده انبساط یابد.
پس از توجه بمسائل مزبور، برای بیان حرکت قلب حاجت به ذکر چیزی ندارم جز اینکه: هرگاه حجرتین قلب پر از خون نباشد، ناچار از ورید اجوف در بطن راست، و از شریان وریدی در بطن چپ وارد می‌شود، زیرا که آن دو وعاء همیشه از خون پر است، و منافذ آنها که روبسوی قلب دارند، در آن حال بسته نمی‌توانند شد، اما همین که در هریک از حجرتین یک قطره خون داخل می‌گردد، چون منافذی که از آن وارد می‌شود وسیع می‌باشد، و ادعیهٔ که از آن جریان می‌یابد پر از خون است آن قطره‌ها هم درشت خواهند بود و بسبب حرارتی که در قلب هست متخلخل و منبسط می‌شوند، و باین جهت تمام قلب نفخ می‌کند و پنج پرده واقع در مدخل دووعائی که خون از آنها وارد شده بسته می‌شود و نمی‌گذارد زیاده بر آن خون بسمت قلب پائین برود. و چون آن دو قطره خون که وارد شده همواره متسع می‌شود عاقبت شش پردهٔ دیگری را که در مدخل دو وعاء دیگر واقعند، پس زده دریچه‌ها را باز می‌کنند و بیرون میروند باین طریق همهٔ شعب ورید شریانی و شریان کبیر را در یک آن با قلب
