پرش به محتوا

برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۲۱

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۲۸۰

  چون حاصل آدمی درین جای دو در  
  جز خون دل و دادن جان نیست دگر  
  خرّم دل آنکه یکنفس زنده نبود  
  و آسوده کسیکه خود نزاد از مادر  

۲۸۱

  خشت سر خُم ز ملکت جم خوشتر  
  بوی قدح از غذای مریم خوشتر  
  آه سحری ز سینهٔ خمّاری  
  از نالهٔ بوسعید و ادهم خوشتر  

۲۸۲

  در دایرهٔ سپهر ناپیدا غور  
  می‌نوش بخوشدلی که دور است بجور  
  نوبت چو بدور تو رسد آه مکش  
  جامیست که جمله را چشانند بدور