پرش به محتوا

برگه:RobaiyatKhayyamRamazani.pdf/۱۰۵

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

۲۳۲

  قدر گل و مُل باده پرستان دانند  
  نه تنگدلان و تنگ دستان دانند  
  از بیخبری بی خبران معذورند  
  ذوقیست درین باده که مستان دانند  

۲۳۳

  قومی ز گزاف در غرور افتادند  
  قومی ز پی حور و قصور افتادند  
  معلوم شود چو پرده‌ها بردارند  
  کز کوی تو دور دور دور افتادند  

۲۳۴

  کس مشکل اسرار ازل را نگشاد  
  کس یکقدم از نهاد بیرون ننهاد  
  من می‌نگرم ز مبتدی تا استاد  
  عجز است بدست هرکه از مادر زاد