نکن از آن کسانیکه خیانت میکنند بخودشان که در پنهان مصیبت میکنند بدرستی که خدا دوست ندارد هر کس را که خیانت کار و گناهکار است (۱۰۷) پنهان میدارند گناه خود را از مردم و پنهان نمیدارند از خدا و حال اینکه خدا همه جا باآنها هست وقتی که شبها بروز می آورند در اشتغال بمعاصی چند که راضی نمیشود از اینکه گفته شود و خدا بآنچه میکنند آگاه است (۱۰۸) آگاه باشید شما گروهی ظفر شماها مجادله کردید در حمیت جاهلیت از خائنان در روز قیامت کی نگاهبان آنها خواهد بود (۱۰۹) و هر کس بدی کند یا ظلم کند بنفس خودش که در پنهان معصیت کند بعد آمرزش بخواهد از خدا مییابد خدا را آمرزندهٔ مهربان (۱۱۰) و هر کس مرتکب شود و بیند وزد گناهیرا پس جز این نیست که اندوخته است آن گناه را برای خودش و خدا دانا و درستکار است (۱۱۱) و هر کس بدی بکند با گناهی بکند و نسبت بدیگری بدهد که بیگناه باشد بتحقیق برداشته است بدوش خوش باری از گناه و بهتان آشکار (۱۱۲) و اگر نبود فضل و رحمت خدا بر تو هر آینه قصد کردند طایفهٔ از کار باینکه گمراه کنند تو را و گمراه نمیکند مگر خودشان را و ضرر نمیرساند تو را هیچ چیز و فرو فرستاد خدا بر تو قرآن و حکمت را و تعلیم کرد تو را آنچه را نمیدانستی و فضل خدا بر تو بزرگست (۱۱۳) نیست خیریتی در بسیاری از نجوی و سر گوشی کفتن مردم مگر کسیکه امر میکند بصدقه یا امر میکند بخوبی کردن با اصلاح میانهٔ مردم و هر کس بکند این کار را که بجهة مطالب مذکوره بنحوی کند بجهة تحصیل خوشنودی خدا پس زود باشد بدهیم او را اجری بزرگ (۱۱۴) هر کس خلاف کند به پیغمبر بعد از اینکه روشن شد برای او راه راس و متابعت غیر راه مؤمنین را باز دادیم او را آخرت آنچه که در دنیا دوست داشته است که آن کفر و ضلالت است و در آوریم او را در جهنم و بد مرجعی است جهنم (۱۱۵) بدرستی که خدا نمیآمرزد آنکه را شرک آورد بخدا و می آمرزد سوای مشترک هر کس را که میخواهد و هر کس شرک بخدا بیاورد بتحقیق گمراه شده است گمراهی خیلی دوری (۱۱۶) نمیخوانند مشرکان سوای خدا مگریتهای خودشان را که بجهة تا نیت لطفی آنها را
