این برگ هم‌سنجی شده‌است.
115
OMAR KHAYYAM
۱۶۸
| در دهر هر آن که نیمِ نانی دارد | ||||||
| از بهْرِ نشست آشیانی دارد | ||||||
| نه خادمِ کس بود نه مخدومِ کسی | ||||||
| گو شاد بزی که خوش جهانی دارد | ||||||
۱۶۹
| در مِلْکِ تو از طاعتِ من هیچ فزود | ||||||
| وز معصیتی که رفت نقصانی بود | ||||||
| بگذار و مگیر چونکه معلومم شد | ||||||
| گیرندهٔ دیریّ و گذارندهٔ زود | ||||||
۱۷۰
| دست چو منی که جام و ساغر گیرد | ||||||
| حیفست که او دفتر و منبر گیرد | ||||||
| تو زاهدِ خشکیّ و منم فاسقِ تر | ||||||
| آتش نشنیده‌ام که در تر گیرد | ||||||
168.C. L. N. A. I.Note wa omitted.
169.C. L. N. A. I.
170.L. N.I follow Nicolas in taking mani as a possessive pronoun, "mine," though such a word is not mentioned in any grammar or dictionary.It occurs again in No. 478.
