باشد آیا همه درختها کم‌وبیش این خاصیت را ندارند و هرکدام از آنها بخصوص آنهائی که کهنسالند کمی از یادگارهای گذشته در آنها نیست؟ این درختها که ایرانیان قدیم آنقدر به آنها احترام میگذاشتند و کاشتن آنها بزرگترین وظیفه مقدس هرکسی بوده!
مسجد شاه – برای پیدا کردن آن لازم بپرسش نیست و از دور شناخته میشود. گمان میکنم اگر چشم‌بسته هم مرا جلو آن پیاده میکردند آنرا میشناختم، چون عکسش را زیاد دیده بودم و وصفش را زیاد شنیده بودم. مخصوصاً قناسی که سردر آن با گنبد و مناره‌هایش دارد بهترین نشان و معرف آنست. سردر بلند و گنبد آبی آن با آسمان لاجوردی جنگ میکند و در نظر کسی که اولین بار آنرا ببیند بی‌اندازه افسونگر و معجزآسا جلوه مینماید، بطوریکه خیالش در تصور نمیگنجد. این مسجد در ردیف بناهای باعظمت دنیا بشمار میآید، ولی از چیزیکه تعجب کردم درین موقع عاشورا گمان میکردم آنجا زنانه و مردانه داشته باشد تجیر کشیده باشند، چائی و قلیان بدهند، رمال و دعانویس، معرکه‌گیر، مسئله‌گو، روضه‌خوان و غیره مجال دیدن آنرا ندهند. اما برخلاف انتظار بکلی خلوت و فقط یکنفر آخوند ریش‌سفید در سایهٔ یکی از طاق‌نماها نشسته بود.
تمام این مسجد از داخل و خارج از کاشی زمینه لاجوردی پوشیده شده تنها ازاره‌های آن از سنگ مرمر است، بطوریکه همه آن از کاشی یکپارچه بنظر میآید و آجر یا گچ در آن
