این برگ همسنجی شدهاست.
۸۶
نیرنگستان
را نبرند غشی میشوند چون به بچههای از ما بهتران که خوابیده اند صدمه میرسد[۱].
شب نیمه شعبان هر کس که سایهاش بدیوار سر نداشته باشد تا سال دیگر میمیرد.
غروب نباید جاروب کرد چون خانه برچیده میشود.
روز جمعه رخت مرد را بشویند گدا میشود.
گدای زن که ظهر بیاید شیطان است و گدای مرد فرشته است.
عید غدیر هر کس سوزن بزند انگشتش عقربک میشود.
روز عید قربان کسی خیاطی بکند در مکه بپای حاجیها تیغ فرو میرود.
شنبه برای سفر سنگین است[۲].
شب یکشنبه و چهارشنبه در موقع آفتاب زردی نباید بدیدن ناخوش رفت.
شب اگر در تاریکی صدائی بشنوند صدای همزاد است.
شب اول ماه و اول سال (نوروز) باید همهٔ اطاق های خانه روشن باشد.
- ↑
«یکی اینکه بشب می و اسپرم (داروهای بآب جوشانیده) و هیچ خورشی چیز
به اپاختر (شمال) بیرون نریزند، چه دروژ آبستن میشود و کسی که بریزد باید «ایتها اهو ویریو» بخواند» شایست نشایست ۷ ص ۱۲۸ چاپ تاوادیا.
«۱»اینکه بشب آب نشاید ریختن بخاصه از جانب اواختر که بتر بود، پس اگر ضرورت ریختن باشد ایتا اهو ویریو بباید خواندن و آب را آهسته ریختن.»صد در ص ۲۴ در سیام.
- ↑ مثل: شب شنبه سنگ از جایش بلند بشود سرجایش میآبد.