(اولا) از بابت مخارج اجزاء از قبیل مواجب و مزد و حق‌الزحمه صورتی از اسامی آنها که مطالب ذیل را دارا باشد:
- (الف) رتبه یا شغل.
- (ب) خدمتیکه کرده است.
- (ج) مدت خدمت.
- (د) حقوقیکه بموجب قوانین یا نظامنامه یا احکام برقرار است.
- (ﻫ) کسوراتیکه بموجب قانون یا نظامنامه یا احکام باید موضوع شود.
(ثانیاً) از بابت مخارج اثاثیه از قبیل خرید و اجاره اموال منقوله و غیرمنقوله و خرید مواد ضروریه معیشت و مخارج بنائی و نگهداری و مرمت‌کاری عمارات و استحکامات نظامی (قلعه و برج و بارو) و طرق و شوارع و مخارج ساخت و مرمت و مواظبت اموال منقوله و غیر منقوله.
- (الف) سواد یا خلاصه مصدق از فرامین و احکام وزراء و قبالجات فروش و اجاره‌نامه و قراردادها.
- (ب) شرح اشیائی که تحویل شده و حسابهائی که قطع شده و شرح تشخیص طلب. در این مشروحه باید کاری که انجام شده و وجهی که بر ذمه دولت است معین گردد.
تأدیه مخارج
مادهٔ ۳۸ – وزیر مالیه باید مراقبت باشد که هر حواله مستقیم و اعتباری که در حدود بودجه بوده و بامضای دیوان محاسبات رسیده باشد و همچنین هر حواله ابلاغی که در حدود حواله اعتباری باشد در همان موعد و محلی که از جانب حواله‌کننده معین شده است کارسازی شود.
مادهٔ ۳۹ – تحویلداران نمی‌توانند وجهی را که بصندوق آنها حواله شده نپردازند مگر وقتیکه بر خود آنها محقق شود در اسناد عیب و نقصی بوده و یا صحت قبوض مشکوک باشد و یا اینکه کار و خدمتی که وجه در ازاء آن داده میشود هنوز محقق نشده است و یا اینکه از حدود اعتبارات معینه یا تقسیمات ماهیانه متجاوز شده باشد.
مادهٔ ۴۰ – در صورت عدم قبول حواله مستقیم یا ابلاغی تحویلدار مکلف است که ملاحظات خود را کتباً به آورندهٔ حواله بدهد و همان روز سوادی از ملاحظات مکتوبه برای وزیر مالیه بفرستد تا وزیر مشارالیه بلافاصله با وزیریکه حواله راجع باداره اوست مذاکره نماید.
(محاسبات وزراء)
مادهٔ ۴۱ – وزراء در آخر هر سنهٔ مالیه حسابهای خود را باید مطابق مواد ذیل بطبع رسانیده بنمایندگان توزیع و در خارج منتشر نمایند:
