این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
در تأثیر تربیت
— ۱۶۷ —
بشنید و گفت[۱] تا پدرت زیر آن سنگهای گران برخود بجنبیده باشد[۲] پدر من ببهشت رسیده بود[۳]
خر که کمتر نهند بر وی بار | بی شک[۴] آسودهتر کند رفتار |
مرد درویش که بار ستم فاقه کشید | بدر مرگ همانا که سبکبار آید | |||||
وانکه در نعمت و آسایش و آسانی زیست | مردنش زین همه شک نیست که دشخوار آید | |||||
بهمه حال اسیری که ز بندی برهد | بهتر از حال امیری که گرفتار آید |
حکایت
بزرگی را پرسیدم در[۵] معنی این حدیث که اعدا عدوک نفسک التی بین جنبیک گفت بحکم آنکه هران دشمنی را که[۶] با وی احسان کنی دوست گردد مگر نفس را که چندانکه[۷] مدارا بیش کنی مخالفت زیادت کند
فرشته خوی شود آدمی بکم خوردن | و گر خورد چو بهایم بیوفتد چو جماد |