گوید: نگذشت روزگار بیشتر و در صفحه ۲۸۰ و ۲۸۱ سطر آخر و اوّل گوید: رنجور گردانید تقرب تو ما را ای بلار. در صورتیکه باید این طریق گفته شود: ای بلار تقرب تو ما را رنجور گردانید.
بنظر نگارنده بهترین و روانترین کتبی که بسبک مزبور نوشته شده است: کتاب ترجمهٔ تاریخ طبری، سفرنامهٔ ناصرخسرو، کتاب سیرالملوک منسوب بخواجه نظام‌الملک. چهار مقالهٔ نظامی عروضی. مختصر ترجمهٔ تاریخ بخارا تألیف محمّد بن زفر بن عمر. فارسنامهٔ ابن البلخی. کتاب اسرار التّوحید فی مقامات الشّیخ ابی سعید که از بهترین نمونهٔ نثر فارسی است. کتاب آداب الحرب والشّجاعه. کتاب تذکرةالاولیاء شیخ عطّار که این کتب حدّ وسط مابین سبک کلیله و بیهقی و غیره میباشد و همچنین بعضی از کتب تاریخ که مؤلّفین آنها بالنّسبه ساده و بدون تکلّف نوشته‌اند از این دو سبک پیدا آمده.
(۲) نثر مسجّع مانند مناجات خواجه عبدالله انصاری و رسائل دیگر وی. کتاب مقامات حمیدی تألیف قاضی حمیدالدّین عمر بن محمود بلخی گلستان شیخ اجلّ سعدی شیرازی. روضه خلد مجد خوافی. بهارستان جامی. نگارستان تألیف احمدبن قطب‌الدّین انصاری شیرازی. منشآت قائم‌مقام که بعد از شیخ شیراز بهتر از دیگران از عهدهٔ این سبک بر آمده است. این سبک انشاء که بتقلید انشاء عربی در زبان فارسی بکار رفته بعضی بواسطهٔ اسجاع مکرّر و ناخوش انشاء را از حال طبیعی خارج کرده و بعضی از متکلّفین معانی را فدای الفاظ نموده و مضامین را فدای قرائن کرده‌اند.
(۳) سبک متین و محکم و بالنسبه مشکل صاحب کلیله و دمنه است که در حقیقت در قوانین سخن طرح جدیدی نهاده و اسلوب مخصوصی اختیار کرده غالب اساتید سخن پیروی این استاد را نموده و بوی اقتدا و اقتفا کرده‌اند مانند ابوالشرف ناصح بن ظفر جرفادقانی صاحب ترجمهٔ تاریخ یمینی. احمد بن حامد کرمانی صاحب تاریخ عقدالعلی للموقف الاعلی معروف بتاریخ کرمان. سعدالدّین وراوینی صاحب مرزبان‌نامه محمّد بن علیّ بن سلیمان راوندی صاحب راحةالصّدور. خواجه عطاملک جوینی صاحب تاریخ جهانگشا. محمّد بن قیس رازی صاحب کتاب المعجم. نورالدّین محمّد نسوی صاحب نفثةالمصدور. خواجه نصیرالدین طوسی صاحب اخلاق ناصری. حسن نظامی نیشابوری صاحب تاج‌المآثر. ادیب فضل الله قزوینی صاحب تاریخ المعجم، ادیب عبدالله
