می‌کردند. در نتیجه، یک نوع پیوستگی بین ایل سنجابی و دموکرات‌ها و رهبران دموکرات‌ها که در آن زمان تقی‌زاده و سلیمان میرزای اسکندری بودند، به وجود آمده بود. تا جنگ بین‌الملل اول پیش آمد.
در جنگ بین‌الملل اول که با پیشرفت قشون اشغالگر روس در داخل ایران و وارد شدن آن به آذربایجان و شمال ایران و رسیدن به قزوین بیم این بود که به تهران وارد بشوند، به‌طوری که می‌دانید در آن‌موقع واقعه مهاجرت صورت گرفت. یعنی اکثر زعمای دو حزب دموکرات و اعتدالی آن‌وقت که دوره سوم پارلمان بود، با همدیگر ائتلاف کردند. در آن‌موقع چون دو دولت بزرگ استعمارگر یعنی انگلیسها و روسها با همدیگر متحد بودند و در سال ۱۹۰۷ هم آن قرارداد معروف تقسیم ایران را به دو منطقه نفوذ بین خودشان منعقد کرده بودند، مردم ایران، ملیون ایران و به‌خصوص آزادی‌خواهان و دموکرات‌های ایران، علیه این دو دولت بودند و بالطبع گرایش فوق‌العاده‌ای نسبت به آلمانها داشتند. از طرف دیگر، در آن زمان دولت عثمانی هم متحد دولت آلمان بود و این دولت در بین مردم مسلمان دعوت به اتحاد اسلام میکرد که مسلمان‌ها با او علیه روسها و انگیسها همراهی کنند و این هم در اذهان مردم ایران تا حدی مؤثر واقع شده بود. این بود که وقتی مهاجرین از تهران حرکت کردند و بعد به کرمانشاه رسیدند و در کرمانشاه حکومت مقاومت ملی به زعامت نظام‌السلطنه مافی تشکیل دادند، سنجابی‌ها با مهاجرین همراهی کردند. قسمت بزرگی از نیروی ژاندارمری ایران هم همراه مهاجرین به کرمانشاه آمد. این نیروی ژاندارمری و سنجابی‌ها و طوایف دیگری متحداً یک نیروی مقاومت در مقابل پیشروی روسها تشکیل دادند. روسها که قسمت عمده ایران را اشغال کرده بودند، به همدان و بعد به کرمانشاه رسیدند و کرمانشاه را نیز تصرف کردند. سنجابی‌ها در مقابل روسها ایستادگی کردند و سه ماه تمام پیشروی نیروی روس در ناحیه ماهدشت سنجابی متوقف شد. این مقاومت مردم سنجابی و ژاندارم‌هایی که در داخل سنجابی بودند، در مقابل روسها یکی از موجبات فتح عثمانی در جبهه‌ی کوت‌العماره شد که توانست قشون انگلیس را که تحت محاصره بود از پا درآورد و قریب دوازده هزار نفر آنها را اسیر کند. بعد از این فتح بزرگ بود که عثمانی‌ها
