که بر دو صف قرار داده‌اند. در صف بالا پادشاه در میان نشسته و وضع او شبیه به وضعی است، که در ظرف سابق الذکر گفتیم، با این تفاوت، که فقط دست چپ او بر خنجری قرار دارد، و دست راست او بر عصا یا نیزۀ واقع شده است. در سمت چپ (بیننده) بزرگان مملکت بوضع معمول قدیم ایستاده‌اند، یعنی دست راست را تا برابر رخسار افراشته‌اند. در جانب راست اسرا را بحضور شاه می‌آورند، و در ردیف فرو دین سمت چپ، سلحشوران ایرانی دیده می‌شوند، که اسبی را از میدان جنگ پیش آورده‌اند، و در جانب راست مردی پیداست، که سر بریدۀ در دست دارد. نزدیک شخصی، که بر پیل سوار است، چند تن اسیر دیده می‌شود، اشخاصی هم ظروف و غنایم دیگری را پیش می‌برند.[۱]
خسرو به‌طوری‌که از سکه‌هایش پیداست، بنا بر رسم زمان دارای سبلت
.jpg)
شکل ۴۱-سکه خسرو اول
(موزه ملی کپنهاک)
و ریش نوک‌داری است، و گردن‌بندی از مروارید بسته است. بر فراز تاج بالدار او گویی است، که در هلالی قرار دارد (شکل ۴۱).
کسی که بحضور شاهنشاه می‌رسید، بایستی مطابق رسم قدیم نماز ببرد. طبری
- ↑ رازه، شباهت تصویر پادشاه را در نقش برجسته با صورت شاه در جام دلیل این می‌داند، که در هر دو مورد تصویر یک شخص را کشیده‌اند (نقوش برجسته، ص ۲۱۳ و بعد) و خواسته است ثابت کند، که هر دو تصویر از آن خسرو دوم است؛ هرتسفلد (تخت خسرو، سالنامه مجموعه‌های هنری پروس؛ ج ۴۱ ص ۱۴) جام را از خسرو اول می‌داند. تاجی که در آن تصویر شاه بر سر دارد، بی‌شک از آن خسرو اول است. در نقش برجسته شکل تاج خوب تشخیص داده نمی‌شود.
