پرش به محتوا

برگه:IranDarZamanSasanian.pdf/۳۷۸

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

اردشیر خوره چهار قریه با آتشگاه بنا نمود.[۱] یکی برای خود و سه دیگر را برای

شکل ۳۲-قصر سروستان

(دیولافوا، صنعت باستانی ایران)

هریک از سه پسرش زروان‌داذ و ماه‌گشنسب و کاردار تخصیص داد. نخستین را «فراز مرا آورا خوذایا» (؟) (خدایا نزد من آی) نام داد[۲] و آن سه قریه دیگر را هر کدام بنام صاحبش نامید ازاین‌قرار: زروان داذان و ماه گشنسپان و کارداران و بعلاوه بموجب روایت طبری، سه باغ یکی از نخل و دیگری از زیتون و دیگری از سرو نشانید و از هر نوع، دوازده هزار درخت کاشت. ضمنا طبری گوید، که همه این قریه‌ها


  1. اطلاعات راجع به مهرنرسه و پسرانش را طبری آورده است (ص ۸۶۹، نلدکه، ص ۱۰۹ و بعد).
  2. طبری در ترجمه عربی جمله فارسی فوق ضمیر مؤنث بکار برده است، بنا بر قول نلدکه (طبری، ص ۱۱۱، یادداشت ۷) سببش اینست، که لفظ نار در عربی مؤنث است. مع‌ذلک مقایسه کنید با ص ۱۶۸ این کتاب، اما راجع بفعل امر آور رک به نیبرگ موسوم به Danielsson octogenario dicatis(Upsal.1932) Symbolis Philotogicis O. A ص ۲۳۷ و بعد.