برگه:Divar.pdf/۴۹

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.

در عطر بوسه‌های گناه آلود
رؤیای آتشین ترا دیدم
همراه با نوای غمی شیرین
در معبد سکوت تو رقصیدم

اما … دریغ و درد که جز حسرت
هرگز نبوده باده به جام من
افسوس … ای امید خزان دیده
کو تاج پر شکوفهٔ نام من؟

از من جز این دو دیدهٔ اشگ آلود
آخر بگو … چه‌مانده که بستانی؟
ای شعر … ای الههٔ خون آشام
دیگر بس است … اینهمه قربانی!

۴۵