۴ – نظم کتاب از روی تهجی «ابتثی» با مراعات ترتیب سه حرف اول نام یا شهرت اشخاص میباشد – و در مورد متقدمین که اغلب کنیه داشته‌اند کنیه آنها مانند: ابو عبدالله – ابوعمرو – ابوالحسن – و درباره شعراء تخلص آنها ماخذ قرار داده شده است و کسانی که بنام شغل یا موطن خود مشهور بوده و هستند مثل: سیّاف – حلاج – فیروزآبادی – بیضاوی و امثالهم ماخذ همان شهرت آنهاست – و چون در سی سال اخیر نام خانوادگی معمول شده لهذا آنانکه تخلص یا کنیه نداشته‌اند نام خانوادگی آنها ذکر شده است –
۵ – چون این کتاب اختصاص بفارس دارد، بهتر آن بود که در دیباچه مختصر تاریخ و جغرافیای استان مذکور نوشته شود – اما چون قبل از من فضلاء و مورخین قوم از قبیل: اصطخری و ابن بلخی و مرحومین حاج میرزا حسن فسائی صاحب «فارسنامه ناصری» و فرصةالدوله مؤلف و «آثار عجم» اینوظیفه را بخوبی انجام داده‌اند لهذا برای تکمیل کار مفید آنها صلاح در آن دیدم که در متن کتاب هر جا نام شهری یا دهی آمد خصوصیات آنرا از جلد هفتم «فرهنگ جغرافیائی ایران» که اختصاص بفارس دارد و آخرین و دقیق‌ترین مدرک رسمی دولتی است، با جزئی تصرف در عبارت (که مربوط بذوق و تفاوت در طرز انشاء نگارنده و مؤلفین دورهٔ کتاب مزبور است) – همچنین مراعات اختصار نقل کنم، و اگر برای توضیحات بیشتر احتیاج باقتباس از منابع دیکر پیدا شود صریحاً نام آن ماخذ را بنویسم -
۶ – در این تالیف هیچگونه رمز و اشاره بکار برده نشده، و هر جا که ذکر نام شخص یا کتابی لازم آمده، صریحاً نوشته شده، چون این نکته را در نظر داشته‌ام که خوانندگان را وقت و حوصله حفظ رموز و کشف لغز و معمی نیست و بهتر آن دیده‌ام که این اسامی را تمام و کمال بنویسم و خوانندگان کتاب را از مراجعه مکرر بکشف رموز بی‌نیاز سازم -
۷ – اسامی مآخذ و مدارک مورد مراجعه در حواشی کتاب آمده است، بعلاوه فهرست جامع کتب و اعلام و امکنه در پایان کتاب چاپ خواهد شد -
