س ۶، آ ب ط: گوسفند کشان (بجای کشتاران)، -س ۱۱، آ ب ق: بمفاجاتی، ط: بمرگ مفاجات (بجای بمفاجا)، -متن تصحیح قیاسی است، -س ۱۶-۱۷، جملۀ محصوره بین دو قلاب []از همۀ نسخ ساقط است، رجوع کنید بص ۲۵۵،
ص ۸۵ س ۲، «که هرویان درو اعتقاد کرده بودند»، آ ب ط: اهل هری در اعتقاد او بودند، -س ۷، ب ط «مغز» را ندارد، - س ۷ و ۸، آ ب: سیه، ط: سیر (بجای استار)، -س ۸، آ ب:
سکر (بجای شکر)، -س ۱۴-۱۵، «در حال درد بنشست و بیمار تندرست گشت و اطبا عجب بماندند»، آ ب ط بجای این جمله دارد: خوش گشت، -س ۴ بآخر تا ص ۸۷ س ۵، این حکایت بالتمام از نسخ آ ب ط ساقط است و فقط در نسخۀ ق موجود است، -س ۳ بآخر، در اصل بعد از «پدید آمد» افزوده: حاشا و،
ص ۸۶ س ۱، در اصل: میدارند (بجای میدانند)، -س ۸، در اصل:
کوامیخ، -س ۱۱، در اصل: ابحار (بجای انبجات)،
ص ۸۷ س ۷، آ «خمسمایه» را ندارد، ط «اربعمایه» دارد و آن خطای فاحش است، -س ۹، «بدر اوبه» متن تصحیح قیاسی است، رجوع کنید بص ۲۲۹ و نسخ همه در این موضع مضطرب است، آ: بدراو؟ ؟ ؟ ه، ق: بدراوه (و در ص ۶۶: بدر آیه)، ط: بدر اویه، -س ۱۶، «دیگرگون»، فقط در ق، -س ۶ بآخر، آ: و کس ازو بیشتر ندارم، ب: و کس از او بیش ندارم، ط: و بجز او کسی ندارم (بجای و بیرون از وی کس ندارم)،
ص ۸۸ س ۵، آ ب: رگی قوی یافتم، ط: رگ را قوی یافتم، -س ۶، ق: عشر، ب ط: عشرت (بجای عشره) -س ۷، آ ب ط: مزاج (بجای و مزاج)، -ایضا، ب: سخنه، ط ندارد-ایضا، آ: بکد، (بجای بلد)، -س ۱۰، ق: تشریح، -س ۱۱، آ ب ط: همی
کلیات چهار مقاله جلد ۱
