چهار جهاز نبرید تا بر مردم ظاهر شود که فرقۀ نصاری بر فرقۀ مسلمین تفوقی ندارند و هر وقت که فرقۀ مسلمین به سرانجام شایسته با فرقۀ نصاری مصاف دهند [فرقۀ نصاری] بمدد باطن اسلام مقهور و منکوب می‌گردند و خیالیست باطل که مردم می‌گویند که در دریا با فرقۀ فرنگان کسی مقابله نمی‌تواند کرد.
الغرض چهار جهاز عمانی در برابر بندر کنگ چون نمودار شدند فرقۀ پرتگیش نیز با سرانجام لایق و استعداد شایسته لنگر کشیده با یکدیگر صف‌آرا گردیدند و شروع بتوپ اندازی نمودند و سه روز و سه شب لا ینقطع آواز توپ و تفنگ منقطع نمی‌شد.
بعد از سه روز جنگ‌کنان دریائی شدند و بعد از هفتۀ جهازات پرتگیش بجای خود مراجعت نموده آنچه پرتگیشان می‌گفتند این بود که جهازات عمانی از پیش ما گریختند و ما نتوانستیم تعاقب نمود و فرقۀ عمانی می‌گفتند که جهازات پرتگیش از پیش ما گریختند العلم عند اللّه لکن از اطوار پرتگیش معلوم گردید که مردم بسیاری از آنها در این جنگ بقتل رسیدند و نیز جهازات ایشان از ضرب گلوله‌های توپ معیوب شده بود و بر همگنان ظاهر گردید که لاف‌های گزاف پرتگیشان مبنی بر اصلی نیست زیرا که هرگاه از عهدۀ چهار جهاز ایشان نتوانند برآمد چگونه از عهدۀ صد و بیست جهاز از خرد و کلان و قریب پانصد زعیمه و طراد که در آن وقت پیش امام مسقط جمع بود توانند برآمد.
در این بین لطف علیخان نیز وارد بندر کنگ گردید و فرنگان پرتگیش چون خود را آزموده بودند و خوف و هراس از فرقۀ عمانی در دل ایشان جا گرفته بود شروع به بهانه‌جوئی نمودند که بتدبیری تقصیر بر لطف علیخان و فرقۀ قزلباش ثابت نموده خود را از آن میان بدر اندازند از آن جمله ادعا نمودند که بیست‌ساله طلب ما بر ذمۀ عمال پادشاهی باقیست که بیست و دو هزار تومان باشد و علاوۀ آن خرج جهازات و مشاهرۀ سپاه که مدت یک سال می‌شود که در مهم مشغولند بیست هزار تومان دیگر می‌شود خلاصه تا پنجاه هزار تومان بما ندهید ما جنگ نمی‌توانیم کرد و لطف علیخان
