قلیچ خان حصاری بر دور آن کشیده آن را نیز داخل قلعه نمود.
اما دروازه‌های قلعۀ قندهار پنج دروازه بود:
اول دروازۀ ماشوری که غربی قندهار است.
دوم دروازۀ بابا ولی یعنی بابا حسن ابدال که مزار او نیز در آنجاست و در سمت شرقی واقع است.
سوم دروازۀ خواجه اویس قرن که در سمت شمال است.
چهارم دروازۀ خواجه خضر که در سمت جنوبی واقع است.
پنجم دروازۀ علی‌قاپی.
و اما بروج مشهورۀ قلعۀ قندهار بر سه برج است:
اول برج ستانۀ درویش مجنون قتال.
دوم برج خاکستر.
سوم برج دده، و این برج دده پست‌ترین برجهای قلعه و بر روی زمین است که در زمان شاه عباس ثانی که قلعۀ قندهار محاصره بود اندرون قلعه از طرف شاه جهان دولت خان مخاطب بخواص خان که صوبه‌دار قندهار بود محصور گردید و دده نام تفنگچی از تفنگچیان شاه عباس بود که از راه آن برج جمعی از رفقا را با خود برده داخل قلعه گردید و بهمین فتح روی داده بنابراین آن برج ببرج دده مشهور شده و چنانکه در زمان نادر شاه که قلعۀ قندهار را محاصره نموده بود چنین مسموع شد که فرقۀ بختیاری را بخت یاری نموده از همان راه برج دده شبنگاه بی‌خبر بر قلعه مستولی گردیدند.
پوشیده نماند که بروج حصارهای هفت‌گانه قلعۀ قندهار از پنجاه متجاوز بود لکن چون این سه برج هریک مسمی به نامی بود مذکور گردید.
باغات مشهورۀ قندهار که بیرون قلعه بوده:
اول باغ میرزا کامران پسر بابر پادشاه برادر همایون پادشاه عم اکبر پادشاه
