بحنگ و كشتار پرداختند. برخی از شهر ها مانند بخارا چندین بار فتح شد و هر گاه سپاه عرب آن را ترك ميکرد مردم بر ماموران خلیفه می شوریدند و دم از استقلال میزدند. قتیبه هر که را سواد داشت کشت و جنایاتی کرد که در تاریخ فتوحات عرب کم نظیر است. قیام های خراسانیان یکی پس از دیگری بدست بنی امیه سرکوب شد و مردم خراسان رفته رفته برای انتقام از فاتحان بجناح مخالف سیاسی آنان یعنی آل علی و بنی عباس گرایش پیدا کردند. قهرمان این نهضت ابو مسلم خراسانی است که سپاه خراسان را بعراق برد و خلافت بنی امیه را بر چید و بنی عباس را روی کار آورد. در این هنگام بنی عباس یکسره در اختیار مردان خراسانی بودند و ((تکیه آنان بر سپاه خراسان بود)). ابراهیم امام در نامه ای محرمانه به ابو مسلم می نویسد ((توجه داشته باش که در خراسان حتی یکنفر را که زبان عربی میداند زنده نگذاری و باید هر بی زبانان را تمام بقتل رسانی ..))
در خلافت منصور عباسی سازمانهای سیاسی و اداری همه از ایران تقلید گردید.
ولى تناقض میان دو روح خراسانی و عباسی سرانجام پیوند سیاسی میان آنان را بزودی برید و ابو مسلم پس از ۵ سال که از آغاز قیامش میگذشت بدست منصور دوانیقی دومین خلیفه عباسی بطرز ناجوانمردانه و خدعه آمیزی قطعه قطعه گردید. ازین پس باز خراسان دست بکار قیام ها و نهضت های دیگری شد و این بار گرایش از نظر مذهبی بسوی خاندان علی که در اقلیت بودند و شکنجه های بسیار می دیدند بود و از نظر سیاسی بسوی احیای ملیت و تجدید خاطرات افتخار آمیز کهن این زمینه های مساعد موجب طغیانها و قیامهای سیاسی و نظامی بسیاری در شمال شرقی و مشرق ایران گردید که
۷
