ضمیمة نهم
گفتگو با یك روشنفکر مأیوس[۱]
مقاله زیرین نشر نیافته به حکم غیابی محکوم شد و برخی از آقایانی که خود را مخاطب این مقاله پنداشتند، به تصور آنکه نویسنده‌اش قصد مکابره و مخاصمه داشته نخوانده و از مضمون مقاله با خبر نشده اعتراضاتی کردهاند حقیقت این است که بر خلاف فرض این آقایان به هیچوجه قصد اهانت یا استهزاء در بین نیست و نمی‌تواند باشد. جائی که می‌توان حقیقت را با آرامش و متانت بیان کرد چه جای استهزاء و اهانت است و جایی که به استهزاء و اهانت احتیاج باشد نویسنده در خود استعداد خودنمایی نمی‌بیند این مباحث لااقل از این لحاظ که فکر‌ها را به حرکت میاندازد بیفایده نیست و نباید بدون جهت خصمانه تلقی گردد.
در این روز‌ها گاه با برخی از روشنفکران با ارزش و انساندوست و آدمی- منش روبرو می‌شوید که در برابر هجوم پیشامد‌های ناگوار، خلع سلاح شده‌اند و باشتابی هر چه تمامتر هر گونه شیوه مبارزه مثبت و پیگیری در نبرد اجتماعی را، کوششی بی‌ثمر شمرده بار دیگر به تاریکخانه افکار ناخوش و ذهنیات ناهنجار و ناموزون خودپناه برده‌اند. بعضی از این‌ها با تباهی و بیداد دشمنان آشتی ناپذیرند
و لذا در دامن آن‌ها نمی‌افتند ولی گویا نمی‌خواهند در طریق وصول به حقیقت، از
- ↑ این ضمیمه نیز مانند ضمیمه هفتم در فهرست که نوشته مرحوم آل احمد است نیامده یا پس از تنظیم فهرست مصمم شده است آن را بر کتاب بیفزاید بهر صورت در محلی که در اخبار کتاب قرار داشت البته شماره‌گذاری هم نشده بود به چاپ رسید. ن
