خراب و برضد شاه است که اگر وضع عوض نشود تاج و تخت دفن خواهد شد. این عقیده عمومیست و کم کم عقیده نزدیکان خود شاه هم شده است. هر روز عده کسانی که به جمهوری علاقه پیدا می‌کنند زیادتر می‌شود.
اکنون می‌توان از طرح‌ها و اقداماتی سخن گفت که سیاست آمریکا با عمل کردن به آن‌ها - اگر نتواند سیمای زشت سیاست کنونی خود را در ایران بکلی عوض کند - دست کم آن را متوقف بسازد دولت آمریکا می‌تواند با عواملی که در اقتدار خود دارد شروع بکار کند متوقف ساختن کمک‌های نظامی که تا کنون در مورد آن‌ها تأکید فراوان بکار می‌رفت یك راه منطقی است. همچنین تربیت کادر نظامی را می‌توان محدود به منطقی، کرد یعنی به این عمل در حدودی ادامه داد که امنیت داخلی را حفظ کند درست است که حجم کنونی نیرو‌های مسلح ایران در نظر (پنتاگون) برای این منظور کم است. البته واشنگتن می‌تواند تجدید نظری در سیاست خود کند اما مشروط به اینکه از كمك به وضد عصیان» و تعلیم کسانی برای این منظور چشم بپوشد. مدت‌ها این گونه سیاست، سیاست نظامی آمریکا بود.
پشتیبانی امریکا از سیاست شاه که مبالغ هنگفتی صرف ارتش می‌کند، در نظر مردم از پیچیده‌ترین مطالب است و حل آن مشکل بخصوص که ما هیأت مستشاران مهم و قابل ملاحظه‌ای در ایران داریم و با آن کشور اتحاد نیز داریم. دست کم ممکن است که آمریکا به تقاضای شاه برای اسلحه مدرن و تجهیزات جدید جواب رد بدهد البته با دیکتاتوری کنونی ممکن است شاه این تجهیزات را از جای دیگری تهیه کند اما دست کم درد سر امریکا کمتر خواهد شد.
بن بستی که امریکا در آن قرار دارد اینست کم کردن یا خودداری از دادن تجهیزات موجب می‌شود شاه همان‌ها را از جای دیگری تهیه کند. و به وضع فعلی ادامه دادن نیز، یعنی مستحق لقب «امپرئالیست مدرن» بودن. باید به ملت ایران و به افکار عمومی‌ایشان حالی کرد که تجهیزات نظامی مسأله‌ایست مربوط به خود ایران و آمریکا به نوبه خود اولویت را برای رشد و تکامل اقتصادی قائل است. در هر حال این مورد و موارد دیگر را می‌توان به منزله فشاری به شاه بکار برد تا فشار و بحران را کم کند و در اوضاع اجتماعی بهبودی پدید بیاورد... این سیاست درستی است که اخیراً امریكا كمك مستقیم نمی‌کند، اما نفوذهم کمت دارد.
