این برگ همسنجی شدهاست.
۱۶۳
۲۴۱ | معاشران ز حریف شبانه یاد آرید | حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید | ۲۰۸ | |||
بوقت سرخوشی از آه و نالهٔ عشاق | بصوت و نغمهٔ چنگ و چغانه یاد آرید | |||||
چو لطف باده کند جلوه در رخ ساقی | ز عاشقان بسرود و ترانه یاد آرید | |||||
چو در میان مراد آورید دست امید | ز عهد صحبت ما در میانه یاد آرید | |||||
سمند دولت اگر چند سرکشیده رود | ز همرهان بسر تازیانه یاد آرید | |||||
نمیخورید زمانی غم وفاداران | ز بیوفائی دور زمانه یاد آرید | |||||
بوجه مرحمت ای ساکنان صدر جلال | ||||||
ز روی حافظ و آن آستانه یاد آرید |
۲۴۲ | بیا که رایت منصور پادشاه رسید | نوید فتح و بشارت بمهر و ماه رسید | ۱۸۵ | |||
جمال بخت ز روی ظفر نقاب انداخت | کمال عدل بفریاد دادخواه رسید | |||||
سپهر دور خوش اکنون کند که ماه آمد | جهان بکام دل اکنون رسد که شاه رسید | |||||
ز قاطعان طریق این زمان شوند ایمن | قوافل دل و دانش که مرد راه رسید | |||||
عزیز مصر برغم برادران غیور | ز قعر چاه برآمد به اوج ماه رسید | |||||
کجاست صوفی دجّال فعل ملحد شکل | بگو بسوز که مهدیّ دین پناه رسید |