هر طرف ما را احاطه کرده و از بین میبرند اگر کنگره علنی میشد نفاق و دودستگی تشکیلات را از هم میپاشید و این بصلاح حزب نیود) در صورتیکه تمام این حرفها صحیح نبود و در خرداد ۱۳۲۷ دیگر ارتجاع و میلتاریسم با آنها کاری نداشت و بعللی حزب توده را بحال خود واگذارده بودند و فقط ترس از این داشتند که دست آنها از دستگاه رهبری کوتاه شود و از این شخصیت و اقائی که بدون معارض در اختیار آنها گذاشته شده است دور گردند.....
من در اینجا اعتراف میکنم که در دستگاه رهبری حزب توده افراد صالح و پاکدامنی هم یافت میشود که بدون توجه روی حجب و حیای ذاتی گرفتار پنجه قوی این کمپانی شده و آنها توانسته‌اند با مغالطه و سفسطه افکار آنها را از محور اصلی منحرف نمایند و بدنبال خود بکشند و من بپاس احترام همین افراد صالح و سایر افراد کارگر و روشن‌فکر که روی حسن نیت و وطن پرستی از راه و مشی این چند نفر پیروی مینمایند از ذکر نام افراد خائن و دزدیکه در داخل تشکیلات دستگاه رهبری منظوری جز آقائی و حیف میل ندارند خودداری میکنم تا احساسات آنها جریحه‌دار نگردد.
با این مقدمه سئوال میکنم آیا من عضو حزب تو هستم و یا آنکه دستگاه رهبری حزب را از خط مشی صحیح و منطقی خود خارج نموده است.
در اینجا قسمتی از سرمقاله یکی از شمارهای قیام ایران را که نمونه تفکر هر ایرانی معتقد بسیاست موازنه است نقل میکنم تا موضوع روشن‌تر گردد «مشکل‌ایکه مولود وضع خاص جغرافیائی و سیاسی ما و تا حدی غیر قابل اجتناب است اینستکه دو بلوک نیرومند دولتهای خارجی در مملکت ما اغراض و منافعی دارند که از نظر آنها قابل اغماض نیست این اغراض
