انجام داد سفارت مزبور در شهر ربیع‌الاول ۱۳۳۹ هجری درین یادداشت مشروحیکه بدولت ایران داد رفتن قشون خود را از ایران در بهار وعده کرد، ضمناً تکلیف نمود که دولت ایران از حضور قشون انگلیس استفاده کرده یک دیویزیون قشون ایرانی در تحت ریاست صاحبمنصبان انگلیسی در حدود قزوین که مرکز توقف قشون دولت بریتانیا بود تشکیل دهد در صورت تخلف از این تکلیف ایرانرا مخاطرات انقلابی و زوال ملیت تهدید مینماید.
حکومت وقت حل قضیه را بمجمعی مرکب از وجوه علما و محترمین و وکلاء و سایر سیاسیین مملکت محول نمود.
مجلس مزبور در تاریخ ۱۶ ربیع‌الاول در عمارت سلطنتی منعقد گردید و همانطوری که قبلا هم پیش‌بینی میشد حضار رد و قبول تقاضای سفارت انگلیس را از حد صلاحیت خود خارج دیده و موکول بارادهٔ مجلس شورایملی نمودند.
باوجود مسامحه‌ای که از طرف حکومت وقت در افتتاح مجلس بعمل میآمد متدرجاً عدهٔ وکلا که برای افتتاح مجلس لازم بود در تهران گرد آمده و قانوناً افتتاح مجلس ایجاب مینمود.
در اینموقع اکثریت نمایندگان حاضر در مرکز در ضمن پروگرام آتیهٔ خود الغای قرارداد انگلیس و ایران را گنجانده و آن پروگرام را طبع و منتشر نمودند و بالنتیجه قراردادیکه اعتبار آن فقط منوط بتصویب مجلس بود و زمامداران ایران و انگلستان بالسویه در تمام عالم این مطلب را اعلان و بعموم خاطرنشان نموده بودند باتفاق کلمهٔ وکلای حاضر در تهران ملغی شده و خالی از هر نوع اعتباری گردید.
از همین اوقات یعنی پس از یأس از اسارت ایران بوسیلهٔ دسایس عادیه نقشهٔ کودتای سیدضیاء و توسل بجبر و مشت قطعی شد. این بود که در شب دوازدهم جمادی‌الثانی (۲۰ فوریهٔ ۱۹۲۱) در تحت حمایت تاریکی و مسامحه‌کاری عمدی و یا سهوی حکومت وقت، دست جنایتکار فرزند ناخلف ایران سیدضیاء مدیر روزنامه رعد برای سرقت دراز گردید، یکعده از دیویزیون قزاق شاهنشاهیرا که در قزوین متوقف و موقتاً در تحت ادارهٔ یکنفر صاحبمنصب انگلیسی (اسمایس) بودند بعنوان احضار از طرف اعلیحضرت مشتبه نموده بطرف تهران حرکت، در نزدیکی پایتخت روزنامه‌نویس مزبور که معروف بمزدوری .... است. باین قوه الحاق، و اداره کردن سیاست آنرا عهده‌دار گردید.
