بتشریح امراض وارده مبادرت نمایند و جامعه جراید و قاطبه علاقهمندان بحضرتت را مدیون مراحم ملوکانه فرموده فرمایند > با اینهمه اصرار و الحاحیكه مدیران جراید فارس و بخصوص مدیر آتش فشان نسبت بآزادی جراید نموده با وجود این بقسمیکه در روزنامه اختر مسعود چاپ اصفهان مورخ پنجشنبه ١۴ ذیقعده ١٣۴۴ قمری؛ تحت عنوان ( تأسف ) نوشته؛ در این تاریخ « جریده شریفه آتش فشان فارس بجرم حقنویسی از طرف والی فارس توقیف شده است » مدیر اختر مسعود پس از این خبر اظهار تأسف نموده مینویسد. آری جراید حقگورا همیشه در مضیقه و فشار انداخته اوراقشان را پاره و اقلامشان را میشکنند.
طبق خبریکه بعد یعنی در شماره ۵ سال هشتم اختر مسعود مورخ دو شنبه ٢۶ ربیع الاول ۱۳۴۵ قمری؛ روزنامه مذکور راجع بازادی جراید نوشته معلوم میشو د مدت چهار ماه یعنی از ذیقعده ۴۴ تا ربیع الاول ۴۵ تمام جراید فارس و من جمله روز نامه آتش فشان توقیف بوده است.
پس از توقیف عموم جراید فارس که در بین آنها روزنامه آتش فشان نیز توقیف شده در اواخر سال ۱۳۰۴ شمسی مطابق ١٣۴۴ قمری بجای ( آتش فشان ) روز نامه دیگری بنام ( حیات کارگر ) در شیراز منتشر شده است. این روز نامه چنانچه بعداً در حرف (ح) این کتاب بتفصیل خواهیم بیان کرد بمدیر مسئولی ( علی آقای نجار ) و مؤسس و نگارندگی ( عزمی آتش فشان ) در شیراز تأسیس شده و در عنوان جمله ( بجای آتش فشان ) مسطور است. خصوصیات روزنامه حیات کارگر را در محل خود ذکر خواهیم کرد. آنچه لازم است این جا یادآور شویم این است که سال تأسیس حیات کارگر بقسمیکه در بالای اسم روزنامه نوشته شده سال ١٣٠۴ شمسی مطابق ١٣۴۴ قمریست؛ از طرفی تاریخ تصویب امتیاز این روزنامه در شورایعالی فرهنك ١۶ آذر ١٣٠۴ است و با در نظر گرفتن باینکه آغاز انتشار آتش فشان عقرب ۱۳۰۳ بوده معلوم میشود این روزنامه نزدیك یكسال در شیراز منتشر شده است. لحن روزنامه نسبت بسیاست انگلیس خیلی تند و بخصوص در چند شماره بشیخ خزعل و طرفداری انگلیسها از او حملات شدیدی شده است. و شاید بهمین علت هم همیشه قسمتی از مندرجاتش سانسور و نوعاً مدیر روزنامه از موانع سانسور شکایت دارد از نواقص روزنامه یکی ریختگی حروف و دیگر بدی چاپ آنست و علاوه بر این تاریخ انتشار نیز صریحاً چنانکه در پیش اشاره کردیم واضح نیست.
یکی از نویسندگان روزنامه که مقالات مختلفی بامضای او در روزنامه درج شده (فضل الله بدیع شیرازی) است.
(۲۱) آتشکده
روزنامه آتشکده، در سال ۱۴۰۸ شمسی بطور هفتگی در خراسان تأسیس شده است.