اسم روزنامه (آتش فشان) با خط نستعلیق درشت در طرف راست عنوان روز نامه درج است. آدرس روزنامه تلگرافی - کتبی: آتش فشان شیراز. با اینکه در عنوان روزنامه نوشته شده است این جریده جامع الاطراف ومصور است. مع ذلك در شماره‌های موجود تصویری دیده نمی‌شود. در تاریخ انتشار بذکر ماههای قمری و شمسی قناعت شده و ذکری از سال انتشار نشده است. مثلاً شماره پنج سال اول بدیتقسم مورخ است: بتاریخ یوم شنبه دوم شهر جمادى الأول ۶ قوس سیقان تیل بیست و هشتم نوامبر ١٩۴٢ مسیحی ١۵ تشرین ٠٢٢٣۶ در عنوان روزنامه این جلسه «بخدا و احساسات پاك مستظهریم» نیز چاپ شده است.
مندرجات روزنامه پس از درج مقاله اساسی که معمولاً بقلم آقای (عزمی) است عبارت از اخبار فارس و حوادث آن سامان است. و نیز قسمتی از اخبار خارجه و اخبار ولایات در آن دیده می‌شود. و گاهی اشعاری از شعرای فارس از قبیل سالار جنك و دیگران در روزنامه چاپ شده. سرمقاله شماره پنجم که انتشارش مصادف با و رود مرحوم (سردار سپه) رئیس الوزراء و فرمانده کل قوا بشیراز بود. تحت عنوان (قبول ضدین با ندامت سردار اقدس) نوشته شده و خلاصه‌اش راجع باظهار ندامت و پشیمانی سردار اقدس ) شیخ خزعل معروف ) است که بوسیله تلگرافی در بیست و ششم عقرب مخابره گردیده. در این موقع جراید فارس بخصوص بشدت سانسور و در انتشار آن‌ها کاملاً مراقبت شده است چنانکه آقای عز می‌هم در همین سر مقاله اشاره بسانسور جراید نموده می‌نویسد « ولی چه باید کرد که امروزه بواسطه موجودیت سانسور؛ قلم روزنامه‌نگار شکسته و بهیچ وجه اجازت ندارد که اطلاعات خود را در طی نگارش آورده، آلام متوجه را نوشته و در اطراف اثرات بنیان کش بروز عقیدتی دهد - بهترین دلیل بر صدق عرایض نگارنده اوراق گذشته آتش فشان است که مقالات اساسی آن یا کلیه در هر ورقی چند قسمت آن را زده‌اند که مفهوم خیالی آن صفحات هم بدست قارئین محترم نیامده است. اتفاقاً در سرمقاله همین شماره نیز سانسور کار خود را نموده و چند جای مقاله بواسطه سانسور شدن سفید مانده است.
سابقا بعضی از مدیران جراید را رسم چنین بود که قسمت‌های سانسور شده را سفید می‌گذاشتند در همین مقاله نیز بشدت بشیخ خزعل حمله شده و شیخ ر ا آلت بلا اراده اجانب دانسته بعلت سانسور جای مطالب حذف شده سفید است. آقای عزمی مدیر آتش فشان در آخر سرمقاله خود وجود رئیس دولت را ( سردار سپه) در فارس مفتنم دانسته و پس از تقدیم تبریك می‌نویسد > از مقام ریاست معظم دولت با آن علاقه مفرطی که باستقلال ایران دارند استدعا می‌کنیم که هر چه زودتر ممکن شود این فشار طاقت‌فرسا را از جراید مرتفع و اجازت دهند تا جراید با آزادی فکر و قلم
