شوستر امریکائیست و طبق شرحی که در مقدمه ترجمه نوشته علت انتخاب کتاب مذکور برای پاورفی این است که باز بناست مستشاران امریکایی بایران بیایند.
از شماره ششم داستانی بنام (فاطمه تیه) بزبان خیلی ساده چاپ شده که خیلی جالب و شیرین است. رویهمرفه قسمت مهم مندرجات آسيا عبارت از سر مقالات آنست که خیلی تند و آتشین نوشته شده مثلا یکی از شماره های آن که روى يك ورق بقطع بزرك منتشر شده بدون ذكر تاریخ و نام مدیر مسئول و سایر خصوصیات روزنامه مقاله بعنوان ( سرير سلطنت میلرزد ) چاپ شده و خلاصه مندرجات مقاله مطالبیست خطاب بمات ایران درباره فجایع قاجاريه ومظالم این سلسله و در قسمت آخر آن از سردار سپه و نمایندگان دوره پنجم مجلس شورایملی درخواست استعانت نموده است این مقاله تمام صفحه اول روزنامه را در چهار ستون گرفته و همانطور که نوشتیم هیچ يك از خصوصیات روزنامه روی آن چاپ نشده فقط کلمه (آسیا) بخط درشت ودريك گوشه آن (قیمت سه شاهی) طبع گردیده است. از این روزنامه تاشماره ۲۳ سال اول مورخ چهارشنبه ۱۸ دلو ۱۳۰۱ شمسی مطابق ۲۰ جمادى الثانى ١٣٤١ در دست دارم و از اعلانی که از طرف دفتر ،روزنامه در شماره ۵۸ سال دوم روزنامه طوفان مورخ ۲۰ حمل ۱۳۰۲ راجع بخرید بلیط نمایش شاه عباس کبیر که بمنفعت جریده ملی آسیاداده میشده چاپ شده؛ معلوم میشود تا این تاریخ هنوز دستگاه روزنامه آسیا دایر بوده است و ما درباره انتشار یا عدم انتشار آن تا این تاریخ اطلاع قطعی ندارم.
(۱۳۰) آسیا مرکزی
روزنامه آسیا مرکزی بصاحب امتیازی و مدیر مسئولی اس، ف) در تهران تاسیس و شماره اول آن در روی دو صفحه مزرك باچاپ سربی مطبعه ،قناعت، در تاریخ سه شنبه ٢٤ ربيع الاول، ١٣٤١ قمرى مطابق ۲۲ برج عقرب ۱۳۰۱ شمسی منتشر شده است.
در عنوان روزنامه آسیا ،مرکزی روزنامه مستقل الافكار اجتماعی و طرفدار رنجبران و اتحادیه های کارگران ،ایران معرفی شده و از اینرو معلوم میشود این روزنامه ارگان رسمی اتحادیه‌های کارگران ایران بوده ولی چون در آن ایام اتحادیه های کارگیری تشکیلاتی مثل امروز نداشته بدین جهت توضیحاتی در روزنامه درباره این اتحادیه ها نیست مقاله افتتاحی روزنامه بدینقسم شروع میگردد:
«بسم الله العلى القاهره محاربات خونین مبادی سرخ مقاتل وحشتناك و از همه بالاتر استقامت رای کارگر برای استرداد حقوق منصوبه و مقدس داشتن کار ما را مجبور میکند که هم از اول شماره نامه خویش تنها برای تسلیم انقیاد بلکه برای تعظیم و
احترام سر خود را در مقابل عالم کارگری خم نموده بگوئیم..»
