پرش به محتوا

برگه:تاریخ جراید و مجلات ایران از محمد صدر هاشمی جلد اول.pdf/۱۴۱

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
حرف الف بعده الرا
ارمغان
 

و دوازده ؛ جلد اول کتاب ( ره آورد وحید ) که مشتمل بر وقايع جنك بين الملل اول و مسافرتهای وحید از اصفهات بصفحات بختیاری است؛ بمشتر کین داد. شده است.

سال دهم ارمغان - شماره اول سال دهم ارمغان در فروردین ماه ۱۳۰۸ مطابق ماه مارس ۱۹۲۹ میلادی انتشار یافته و آغاز این شماره بدین قرار است : « بنام ایزد بخشانیده، سخن پرستی پیشه ماست . پاس سخن اندیشه ماست. پایمردی دستیار ماست.

سرمایه دوام نه ساله ارمغان نقد سره این کلمات بوده و اينك با همین سر ما یه سال دهم آغاز میشود . ما در سال دهم از هر گونه كمك و همراهی که سود مادی و زبان معنوی ارمغان است چشم پوشیده و با زاد و راحله بهای دوره دهساله امیدواریم بسر منزل مقصود برسیم . خریداران دوره ده ساله ارمغان نه تنها ما را بسر منزل مقصود میرسانند بلکه خود نیز با داشتن ده دوره ارمغان يك كتاب خانه ادبی پرفایده دارا خواهند بود . »

سال دهم با انتشار شماره ده که در دیماه ۱۳۰۸ منتشر گردیده ، پایان یافته دهم و بضمیمه فهرست مندرجات و غلطنامه جمعا ٦٥٦ صفحه میباشد . کتاب آخر این سال که بعوض شمارههای ۱۱ و ۱۲ است؛ عبارت از دیوان کامل اشعار استاد بزرك قرن اخیر میرزا ابو القاسم قائم مقام فراهانی است این دیوان با مقدمه در ۸۰ صفحه كتاب بقلم ( عبد الوهاب الحمنى القائم مقام الفراهانی ) در شرح احوال آنمرحوم و یکصد و شصت صفحه اصل کتاب که مثنوی ( جلایر نامه ) در هزار بیت مثنوی ضمیمه بطبع رسیده است .

مرحوم وحید ؛ مدیر مجله ارمغان ؛ در سال دهم وعده داده که سال یا زد هم از اول فروردین ماه بدون تاخیر منتشر میشود و هر شماره آن هشتاد صفحه خواهد بود و در واقع شانزده صفحه بهر شماره افزوده میگردد .

سال یازدهم ارمغان - شماره اول سال یازدهم مجله ؛ همانقیم که در سال دهم وعده داده، در فروردین ماه ۱۳۰۹ شمسی مطابق مارس و آوریل ۱۹۳۰ منتشر گردیده. مقاله افتتاحی آن بدین قرار است :

« بنام یزدان پاك . سعی و کوشش برای ادامه مجله ارمغال و فرودین محاسن و مزایا در هر سال روز افزون و آشنایان طبع و نشر مجلات و کتب علمی میدانند که دوام ده ساله يك مجله ادبی که جز پاس سخن و سخن سنجی منظوری ندارد و در این دوره هرج و مرج سخن و ادب و کسادی کالای علم و هنر جز بد ستیاری عشق حقیقی و جنون سخن پرستی امکان پذیر نیست . اگر کسی بدفاتر ده ساله ما

مراجعه کرده و خوش رفتاری اکثر مشترکین را بنگرد از بقا و دوام این مجله

–۱۴۱–