مجاعه ۱۳۴۷ در طهران تأسیس کرد روزنامه حقوق و روزنامه نجات در سال هزار و سیصد و هفت قمری در ظهران تأسیس و یک دوسالی منتشر شد.
نجات چندین دورره متوالی از اوائل مشروطیت ایران بنمایندگی مجلس شورایملی انتخاب دوره اول از آذربایجان و دوره دوم از قاینات و دوره سوم از خراسان و دوره چهارم از مازندران و دوره پنجم از زنجان وکیل شدند و از سال ۱۳۰۱ شمسی نظر بجهات و مقتضیاتی زندگانی اجتماعی و سیاسی خود را بکلی ترک و از مصاحبت و مجالست دوستان کنارهگیری اختیار و بتدریج خانه نشین و منزوی گردید تا در شب جمعه سوم آذرماه ۱۳۱۲ شمسی در سن پنجاه و شش سالگی دارفانی را وداع گفت آرامگاه نجات در امامزاده عبداله در حضرت عبدالعظیم میباشد.
مرحوم نجات با وجود گرفتاریهای زیاد و اشتغالات سی سی اشعاری که نشانه بارزی بر طبع بند اوست در بعضی مواقع بمناسبتی سروده که از وی بیادگار مانده است.
در اینجا آقای مدرسی یک غزل و یک قطعه از آن مرحوم نقل نموده و غزل به مطلع زیر شروع میشود:
آن تجلیها که گل در چشم بلبل میکند بادل مسکین من آن روی چون گل میکند
مطلع قطعه چنین است:
گر در جهان قیافه زیبای زر نبود جنگ و جدال اینهمه بین بشر نبود
(۱۰۹۰) نجات
روزنامه نجات در شهر خوی در سال ۱۳۲۰ قمری تأسیس و منتشر شده است. مرحوم تربیت در فهرست روزنامههای آذربایجان در باره روزنامه نجات مینویسد: «نجات - روزنامه هفتگی منتشر در خوی با چاپ سربی در سال ۱۳۲۹ مسلک روزنامه سیاسی و دموکراتیک است.
(۱۰۹۱) نجات
روزنامه نجات با طبع ژلاتین در شهر رشت منتشر شده است. برون که این روز نامه را یاد داشت نموده مینویسد انتشار آن محقق بست. (س ۱: ۱)
(۱۰۹۲) نجات ایران
روزنامه نجات ایران در طهران: دیری و نویسندگی (زین العابدین فروزش) تأسیس و در سال ۱۳۰۱ شمسی منتشر شده است. طرز انتشار نجات ایران هفته دو روز روزهای سه شنبه و جمعه منتشر میشده شماره پنجم سال اول نجات ایران روی یک ورق بزرک طبع و در تاریخ جمعه شوال ۱۳۴۰ قمری مطابق ۲ برج سرطان ۱۳۰۱ شمسی منتشر گردیده و نیز شماره ۶۵ سال اول آن بهمان قطع در تاریخ ۵ شنبه ۲۸ جمادی الثانی مطابق ۲۱ برج دلو ۱۳۰۱ انتشار یافته است. نجات ایران تا سال ۱۳۰۰ شمسی بطور غیر مرتب منتشر شده و برای مدت مدیدی تعطیل گردیده است. پس از حوادث شهریور ۲۰ مجدداً نجات ایران با بدایره انتشار گذاشته و شماره ۱۱۳ سال بیستم آن در چهار صفحه بقطع بزرک و با چاپ سربی در تاریخ سه شنبه
-۲۷۶-