پروانه را از وزارت معارف تقاضا نمودهاند مشارالیه با مراعات شرایط ذیل مجاز در طبع و نشر روزنامه مزبور میباشد . از روزنامه پروانه بیش از ٣٥ شماره منتشر نگردیده و بشرحی که آقای مستشار زاده نوشته اند > چون تصویب نامه گذشت که اعضاء ادارات حق انتشار روزنامه ندارند بنده هم ممنوع شدم ، بنا براین دوره روزنامه با انتشار شماره ٣٥ خاتمه پیدا میکند.
انتشار پروانه بمدیری آقای پیروزمند باشماره ۲۵ خاتمه پیدا میکند ولی بقسمیکه در صفحات بند ، جداگانه آنرا مورد بحث قرار مید هیم، همین روزنامه بمدیری سید حسینخان مير سعيدي ، مجدداً منتشر شده است.
آقای علیمحمدخان پیروزمند صاحب امتیاز و موسس روزنامه پروانه فرزند حاج میرزا محمد حسين مستشار الممالك اقتصادی است .
شرح احوال پدر ایشان را بتفصیل در جلد اول کتاب در ذیل روزنامه اقتصاد ایران ذکر کرده ایم. آقای پیروزمند ابتدا بمستشار زاده معروف بوده و بعداً نام فامیل خودرا. ببيروزمند تغییر داده اند. نامبرده مدت بیست سال عهده دار معاونت اداره قوانین و مطبوعات مجلس ومدت يك سال هم کفالت آن اداره و دو سال و نیم هم ریاست اداره مذکور را داشته اند . از مهرماه ۱۳۲۰ شمسی تا هنگام تحریر این یاد داشت بازرس ویژه مجلس شورایلی میباشند.
(٣٣٤) پروانه
روزنامه پروانه در طهران بمدیری و نگارندگی ( سید حسینخان میر سعیدی ) تاسیس و شماره اول آن روى يك ورق بزرك ، با چاپ سربی ؛ در مطبعه ( نهضت شرق) چاپ و در تاریخ دوشنبه چهارم ذیحجه ١٣٤٢ قمری مطابق سرطان ۱۳۰۳ شمسی منتشر شده است .
این روزنامه پروانه در حقیقت دنباله روزنامه پروانه سابق الذکر است که بمدیری آقای علیمحمدخان مستشار زاده توزیع یافته و چون بشرحبکه در ذیل پروانه یادآور شدیم آقای مستشار زاده پس از نشر ٣٥ شماره از انتشار آن صرفنظر نموده لذا آقای میرسعیدی امتیاز روزنامه را بنام خود گرفته است. و این مطلب یعنی انتشار مجدد روزنامه پروانه بمدیری آقای میرسعیدی بخوبی اولا از مقاله که درستون اول صفحه اول تحت عنوان ( استعذار و پوزش ) نوشته شده و ما ذیلا آن را نقل میکنیم و ثانیا از فهرست امتیازات شورای عالی معارف مندرج در شماره های ۷ و ۸ سال دوم
-۵۴-
